Wetten van Steno

De solido intra solidum naturaliter contento dissertationis prodromus (1669)

De wetten van Steno of principes van Steno zijn drie fundamentele principes uit de stratigrafie, die in 1669 werden gepubliceerd door de Deense natuurvorser Nicolaus Steno (1638-1686) in zijn Dissertationis prodromus. De principes van Steno zijn:

• Het principe van superpositie: jongere lagen liggen over oudere.
• Het principe van oorspronkelijke horizontaliteit: gesteentelagen werden oorspronkelijk horizontaal afgezet.
• Het principe van laterale vervolgbaarheid: gesteentelagen lopen in alle richtingen evenwijdig aan de gelaagdheid door.

Deze principes vormen de basis van de stratigrafie. Hoewel er op elk van de drie principes uitzonderingen bestaan, zijn die te verklaren als ofwel kleinschalige verschijnselen of als gevolg van grootschalige tektonische krachten.

Zie ook

• Wet van Steno, een principe uit de kristallografie
• Principe van fossielopeenvolging