Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1920 – 800 meter mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1920
800 meter mannen
Olympisch Stadion van Antwerpen in 1920.
Gehouden in Vlag van België Antwerpen
Jaar 1920
Data 15 augustus (eerste ronde)
17 augustus (halve finales en finale)
Sport atletiek
Accommodatie(s) Olympisch Stadion
Deelnemers 40 atleten uit 17 landen
Medailles
Goud  Albert Hill  Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Zilver  Earl Eby  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Brons  Bevil Rudd  Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vorige: 1912     Volgende: 1924
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 1920
Pictogram atletiek
Baanevenementen
100 m mannen
200 m mannen
400 m mannen
800 m mannen
1500 m mannen
5000 m mannen
10.000 m mannen
110 m horden mannen
400 m horden mannen
3000 m steeplechase mannen
4×100 m estafette mannen
4×400 m estafette mannen
3000 m team mannen
3 km snelwandelen mannen
10 km snelwandelen mannen
Wegevenementen
Marathon mannen
Veldevenementen
Verspringen mannen
Hink-stap-springen mannen
Hoogspringen mannen
Polsstokhoogspringen mannen
Kogelstoten mannen
Discuswerpen mannen
Speerwerpen mannen
Kogelslingeren mannen
Gewichtwerpen mannen
Gecombineerde evenementen
Vijfkamp mannen
Tienkamp mannen
Veldlopen
Veldlopen individueel mannen
Veldlopen team mannen

Het onderdeel van de 800 meter bij de mannen maakte deel uit van het atletiekprogramma van de Olympische Zomerspelen van 1920 in de Belgische stad Antwerpen. Het onderdeel vond plaats op 15 en 17 augustus 1920 in het Olympisch Stadion en werd gewonnen door de Brit Albert Hill, wat de eerste van vier opeenvolgende Britse olympische titels zou worden op dit onderdeel. De Amerikaan Earl Eby won de zilveren medaille. De bronzen medaille van Bevil Rudd was Zuid-Afrika's eerste medaille op de 800 m. Er namen 40 atleten deel afkomstig uit 17 landen.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het was de zesde keer dat het onderdeel van de 800 m werd georganiseerd op de Olympische Spelen, nadat het in 1896 voor de eerste keer werd georganiseerd. De favorieten waren de Zuid-Afrikaan Bevil Rudd, de Brit Albert Hill en de Amerikaan Earl Eby.

België, Tsjecho-Slowakije, Estland, Japan, Luxemburg, Monaco, Spanje en Zwitserland waren voor het eerst vertegenwoordigd op dit onderdeel. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië traden elk voor de vijfde keer aan op dit onderdeel.

Competitieformat[bewerken | brontekst bewerken]

De 800 m-competitie vond plaats volgens het format dat op de Spelen van 1912 was geïntroduceerd, al werd de finale wel voor het eerst gelopen met negen deelnemers. De kwartfinales bestonden uit vijf reeksen van elks zeven tot negen lopers. De beste vier van iedere reeks stootten door naar de halve finales. De halve finales bestonden uit zes of zeven lopers, waarvan telkens de beste drie doorstootten naar de finale.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Dit waren de geldende wereld- en olympische records voorafgaand aan de Olympische Zomerspelen van 1920:

Record Recordtijd Recordhouder Plaats Datum
Wereldrecord 1.51,9 Vlag van Verenigde Staten Ted Meredith (USA) Vlag van Zweden Stockholm 8 juli 1912
Olympisch record 1.51,9 Vlag van Verenigde Staten Ted Meredith (USA) Vlag van Zweden Stockholm 8 juli 1912

Tijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Uur
zondag 15 augustus 1920 16:00 kwartfinales
dinsdag 17 augustus 1920 16:15
16:45
halve finales
finale

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Albert Hill in het Olympisch Stadion in Antwerpen.

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Reeks 1[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Edgar Mountain Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.57,6 Q
2 Giuseppe Bonini Vlag van Italië ITA 1.58,8 Q
3 Fernand Bauduin Vlag van Frankrijk FRA 1.59,1 Q
4 James Doig Vlag van Zuid-Afrika RSA 1.59,6 Q
5 Joseph Vander Wee Vlag van België BEL 2.00,0
6 Saburo Hasumi Vlag van Japan JPN 2.02,2
7 José Luis Grasset Vlag van Spanje ESP
8 Karel Přibyl Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH
9 Jean Proess Vlag van Luxemburg LUX 2.12

Reeks 2[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Bevil Rudd Vlag van Zuid-Afrika RSA 1.55,0 Q
2 Albert Hill Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.56,2 Q
3 Earl Eby Vlag van Verenigde Staten USA 1.56,8 Q
4 Paul Esparbès Vlag van Frankrijk FRA 1.58,0 Q
5 Hec Phillips Vlag van Canada CAN
6 Odolf Larsen Vlag van Noorwegen NOR 2.01,6
7 Leonce Oleffe Vlag van België BEL
8 Elis Johansson Vlag van Zweden SWE
Arturo Porro Vlag van Italië ITA

Reeks 3[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Philip Noel-Baker Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.56,0 Q
2 Donald Scott Vlag van Verenigde Staten USA 1.56,9 Q
3 Tolly Bolin Vlag van Zweden SWE 1.57,8 Q
4 Adriaan Paulen Vlag van Nederland NED 1.58,4 Q
5 Paul Martin Vlag van Zwitserland SUI 1.59,8
6 Karel Frankenstein Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH
Agide Simonazzi Vlag van Italië ITA
Panagiotis Retelas Vlag van Griekenland GRE

Reeks 4[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Robert Goullieux Vlag van Frankrijk FRA 1.58,8 Q
2 Thomas Campbell Vlag van Verenigde Staten USA 1.59,1 Q
3 Henry Dafel Vlag van Zuid-Afrika RSA 1.59,2 Q
4 Ernesto Ambrosini Vlag van Italië ITA 1.59,4 Q
5 Nils Engdahl Vlag van Zweden SWE 2.00,0
6 Johannes Villemson Vlag van Estland EST 2.00,2
7 Josef Teplý Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH 2.00,6
Jean Delarge Vlag van België BEL DNF

Reeks 5[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Sven Lundgren Vlag van Zweden SWE 2.00,6 Q
2 Albert Sprott Vlag van Verenigde Staten USA 2.01,5 Q
3 Miguel García Onsalo Vlag van Spanje ESP 2.02,2 Q
4 Kléber Argouac'h Vlag van Frankrijk FRA 2.02,5 Q
5 Jaroslav Procházka Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH
6 Henri Godding Vlag van België BEL
7 Émile Barral Vlag van Monaco MON
Erkka Wilén Vlag van Finland FIN DNS

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

Reeks 1[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Donald Scott Vlag van Verenigde Staten USA 1.57,2 Q
2 Edgar Mountain Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.58,2 Q
3 Albert Sprott Vlag van Verenigde Staten USA 1.58,6 Q
4 Ernesto Ambrosini Vlag van Italië ITA 1.59,5
5 Robert Goullieux Vlag van Frankrijk FRA 1.59,6
6 Miguel García Onsalo Vlag van Spanje ESP 2.01,2
7 James Doig Vlag van Zuid-Afrika RSA 2.01,5

Reeks 2[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Bevil Rudd Vlag van Zuid-Afrika RSA 1.57,0 Q
2 Thomas Campbell Vlag van Verenigde Staten USA 1.57,6 Q
3 Adriaan Paulen Vlag van Nederland NED 1.57,8 Q
4 Sven Lundgren Vlag van Zweden SWE 1.58,4
5 Giuseppe Bonini Vlag van Italië ITA 1.59,0
6 Kléber Argouac'h Vlag van Frankrijk FRA 1:59,6
Philip Noel-Baker Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR DNS

Reeks 3[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Deelnemer Land Tijd Notitie
1 Albert Hill Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.56,4 Q
2 Earl Eby Vlag van Verenigde Staten USA 1.57,0 Q
3 Paul Esparbès Vlag van Frankrijk FRA 1.57,3 Q
4 Tolly Bolin Vlag van Zweden SWE 1.57,5
5 Fernand Bauduin Vlag van Frankrijk FRA 2.01
6 Henry Dafel Vlag van Zuid-Afrika RSA

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Na de eerste ronde lagen Earl Eby en Donald Scott aan de leiding. Eby passeerde als eerste het 400 m-punt in 54,2 seconden. Daarna nam Bevil Rudd de leiding over, die hij wist aan te houden tot in de laatste rechte lijn, waar Albert Hill en Eby hem voorbijstaken. Hill kwam uiteindelijk als eerste over de streep.

Positie Deelnemer Land Tijd
Goud Albert Hill Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.53,4
Zilver Earl Eby Vlag van Verenigde Staten USA 1.53,6
Brons Bevil Rudd Vlag van Zuid-Afrika RSA 1.53,6
4 Edgar Mountain Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1.53,7
5 Donald Scott Vlag van Verenigde Staten USA 1.54,6
6 Albert Sprott Vlag van Verenigde Staten USA 1.55,4
7 Adriaan Paulen Vlag van Nederland NED 1.56,3
8 Paul Esparbès Vlag van Frankrijk FRA 1.58,6
Thomas Campbell Vlag van Verenigde Staten USA DNF