Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2016 – Discuswerpen mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 2016
discuswerpen mannen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 12–13 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Olympisch stadion
Deelnemers 35 atleten uit 24 landen
Medailles
Goud  Christoph Harting  Vlag van Duitsland Duitsland
Zilver  Piotr Małachowski  Vlag van Polen Polen
Brons  Daniel Jasinski  Vlag van Duitsland Duitsland
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2016
Loopnummers
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Weg
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Technische nummers
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Meerkamp
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

Het discuswerpen voor de mannen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op vrijdag 12 en zaterdag 13 augustus 2016. Regerend olympisch kampioen was Robert Harting uit Duitsland, die zijn titel in Rio de Janeiro verdedigde, maar zich niet wist te kwalificeren voor de finale. De wedstrijd bestond uit een kwalificatieronde, waar atleten in drie pogingen bij de beste twaalf deelnemers moesten komen om een plaats in de finale af te dwingen. De kwalificatie-eis was een afstand van 65,50 meter; dat werd gehaald door twee atleten, waardoor de tien besten onder die afstand zich eveneens kwalificeerden voor de eindstrijd. In de finale kreeg iedere discuswerper opnieuw zes pogingen, waarbij de vier minst presterende finalisten na de derde poging afvielen. De Duitser Christoph Harting, broer van de titelverdediger, won het goud met een worp van 68,37 meter, ruim een halve meter verder dan de nummer twee, Piotr Małachowski uit Polen.

Een X in onderstaand overzicht duidt op een ongeldige stoot.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatieronde[bewerken | brontekst bewerken]

rang g naam land 1 2 3 br
1 A Piotr Małachowski Vlag van Polen Polen 64,69 65,89 DNS 65,89 Q
2 A Lukas Weißhaidinger Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 63,43 65,86 DNS 65,86 Q SB
3 B Christoph Harting Vlag van Duitsland Duitsland X 64,49 65,41 65,41 Q
4 A Andrius Gudžius Vlag van Litouwen Litouwen 59,50 X 65,18 65,18 Q SB
5 A Gerd Kanter Vlag van Estland Estland 62,86 64,02 X 64,02 Q
6 B Mason Finley Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 61,52 62,55 63,68 63,68 Q
7 B Axel Härstedt Vlag van Zweden Zweden 63,58 X X 63,58 Q
8 B Apostolos Parellis Vlag van Cyprus Cyprus 61,60 63,35 61,74 63,35 Q
9 B Zoltán Kővágó Vlag van Hongarije Hongarije 59,83 63,34 61,57 63,34 Q
10 B Martin Kupper Vlag van Estland Estland 61,15 62,92 X 62,92 Q
11 A Daniel Jasinski Vlag van Duitsland Duitsland X 62,83 61,30 62,83 Q
12 B Philip Milanov Vlag van België België 62,68 62,59 X 62,68 Q
13 B Sven Martin Skagestad Vlag van Noorwegen Noorwegen 59,69 62,45 X 62,45
14 A Daniel Ståhl Vlag van Zweden Zweden 60,78 X 62,26 62,26
15 B Robert Harting Vlag van Duitsland Duitsland X X 62,21 62,21
16 A Andrew Evans Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten X 61,87 X 61,87
17 B Robert Urbanek Vlag van Polen Polen X 61,76 61,53 61,76
18 B Mauricio Ortega Vlag van Colombia Colombia X 61,62 X 61,62
19 B Matthew Denny Vlag van Australië Australië 60,78 61,16 X 61,16
20 A Benn Harradine Vlag van Australië Australië 60,82 60,85 55,68 60,85
21 B Guðni Valur Guðnason Vlag van IJsland IJsland 53,51 60,45 59,37 60,45
22 A Jorge Fernández Vlag van Cuba Cuba 59,93 60,43 60,09 60,43
23 A Mykyta Nesterenko Vlag van Oekraïne Oekraïne 57,87 60,28 60,31 60,31
24 B Ehsan Hadadi Vlag van Iran Iran 57,86 59,92 60,15 60,15
25 B Frank Casañas Vlag van Spanje Spanje X 57,81 59,96 59,96
26 A Tavis Bailey Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten X 59,81 59,25 59,81
27 A Lois Maikel Martínez Vlag van Spanje Spanje X 59,42 X 59,42
28 B Vikas Gowda Vlag van India India 57,59 58,99 58,70 58,99
29 A Alex Rose Vlag van Samoa Samoa 57,24 56,47 54,42 57,24
30 A Mahmoud Samimi Vlag van Iran Iran 56,94 55,43 56,07 56,94
31 A Jevgeni Laboetov Vlag van Kazachstan Kazachstan 55,54 54,02 54,82 55,54
32 B Oleksii Semenov Vlag van Oekraïne Oekraïne 54,69 54,59 55,35 55,35
33 A Sultan Al-Dawoodi Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië X 54,09 54,84 54,84
34 A Fedrick Dacres Vlag van Jamaica Jamaica X X 50,69 50,69
35 B Danijel Furtula Vlag van Montenegro Montenegro X X X 0,00

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 4 5 6 br
Goud Christoph Harting Vlag van Duitsland Duitsland 62,38 66,34 X X 64,77 68,37 68,37 PR
Zilver Piotr Małachowski Vlag van Polen Polen 67,32 67,06 67,55 X 65,51 65,38 67,55
Brons Daniel Jasinski Vlag van Duitsland Duitsland 65,77 65,01 66,08 64,83 63,31 67,05 67,05
4 Martin Kupper Vlag van Estland Estland 64,47 X 62,88 X X 66,58 66,58
5 Gerd Kanter Vlag van Estland Estland 65,10 63,01 64,45 63,73 X X 65,10
6 Lukas Weißhaidinger Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 62,14 62,44 61,81 X X 64,95 64,95
7 Zoltán Kővágó Vlag van Hongarije Hongarije 64,50 X 62,98 X X X 64,50
8 Apostolos Parellis Vlag van Cyprus Cyprus 61,00 60,82 63,72 X 63,49 62,37 63,72
9 Philip Milanov Vlag van België België 62,22 X X uitgeschakeld 62,22
10 Axel Härstedt Vlag van Zweden Zweden 54,77 62,12 X 62,12
11 Mason Finley Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 60,43 X 62,05 62,05
12 Andrius Gudžius Vlag van Litouwen Litouwen 60,66 58,89 X 60,66