Biatlon op de Olympische Winterspelen 2006 - Individueel mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram biatlonBiatlon op de
Olympische Winterspelen 2006
20 km individueel mannen
Gehouden in Vlag van Italië Turijn
Jaar 2006
Data 11 februari
Sport Biatlon
Accommodatie(s) Cesana San Sicario
Deelnemers 88 atleten uit 34 landen
Medailles
Goud  Michael Greis  Vlag van Duitsland Duitsland
Zilver  Ole Einar Bjørndalen  Vlag van Noorwegen Noorwegen
Brons  Halvard Hanevold  Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vorige: 2002     Volgende: 2010
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Biatlon op de
Olympische Winterspelen 2006
Individueelmannenvrouwen
Sprintmannenvrouwen
Achtervolgingmannenvrouwen
Massastartmannenvrouwen
Estafettemannenvrouwen

De 20 kilometer individueel mannen tijdens de Olympische Winterspelen 2006 vond plaats op zaterdag 11 februari 2006.

De eerste medailles tijdens de Olympische Winterspelen 2006 werden verdiend op de 20 kilometer individueel in het biatlon. Om en om vertrokken de biatleten om te beginnen aan hun olympisch avontuur. Aanvankelijk ging de Duitser Ricco Groß het best van start. Hij miste in de eerste twee schietrondes geen enkele schijf en was tevens snel op de latten en nam daarmee de leiding in handen.

Titelverdediger en favoriet Ole Einar Bjørndalen miste zowel bij de eerste als bij de tweede schietbeurt zijn laatste schot en kwam daarmee op een flinke achterstand door. De foutloze Michael Greis, nam de leiding in handen en na verloop van tijd kwam plotseling uit het niets de Slowaak Marek Matiaško als derde door na de tweede schietbeurt. Nadat Gross in de fout was gegaan bij de derde ronde nam Matiaško de leiding zelfs in handen.

De andere favoriet Raphaël Poirée miste veel schijven in de schietrondes en was daarmee kansloos voor een topnotering. Ook Halvard Hanevold en Sergei Tchepikov die beiden laat gestart waren kwamen met goede tijden door en streden mee voor de medailles. De snelle langlaufer Bjørndalen bleef foutloos in de derde en vierde schietbeurt, terwijl Greis één fout maakte.

In de eindsprint wist Bjørndalen zijn achterstand terug te brengen tot 16 seconden, maar moest hij wel genoegen nemen met het zilver. Marek Matiaško leek de bronzen medaille te pakken, totdat de eindsprints ingezet door Sergei Tchepikov en Halvard Hanevold een snellere tijd opleverden. Hanevold wist de spannende strijd om het brons te winnen met slechts 0,8 seconden voorsprong.

Titelverdediger Ole Einar Bjørndalen Vlag van Noorwegen Noorwegen

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Tijd
Goud Michael Greis Vlag van Duitsland Duitsland 54:23.0
Zilver Ole Einar Bjørndalen Vlag van Noorwegen Noorwegen + 16.0
Brons Halvard Hanevold Vlag van Noorwegen Noorwegen + 1:08.9
4 Sergei Tchepikov Vlag van Rusland Rusland + 1:09.7
5 Marek Matiaško Vlag van Slowakije Slowakije + 1:25.6
6 Julien Robert Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1:36.4
7 Christian De Lorenzi Vlag van Italië Italië + 1:41.0
8 Ivan Tsjerezov Vlag van Rusland Rusland + 1:42.7
9 Wilfried Pallhuber Vlag van Italië Italië + 1:45.4
10 Jay Hakkinen Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten + 1:47.9
11 Ricco Groß Vlag van Duitsland Duitsland + 1:51.3
12 Paavo Puurunen Vlag van Finland Finland + 2:15.9
13 Pavel Rostovtsev Vlag van Rusland Rusland + 2:24.2
14 Kyoji Suga Vlag van Japan Japan + 2:34.7
15 Frode Andresen Vlag van Noorwegen Noorwegen + 2:47.2