Alice (zangeres)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Carla Bissi)
Alice (zangeres)
Alice in Prato in 2009
Algemene informatie
Volledige naam Carla Bissi
Geboren 26 september 1954
Geboorteplaats Forlì
Land Vlag van Italië Italië
Werk
Beroep zangeres
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Alice, echte naam: Carla Bissi (Forlì, 26 september 1954), is een Italiaanse zangeres en muzikante.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Ze debuteerde op het Festival van San Remo in 1972 onder haar eigen naam met het lied Il mio cuore se ne va. In 1980 ontmoet ze de Italiaanse violist Giusto Pio, Francesco Messina en Franco Battiato. Uit de samenwerking met deze muzikanten ontstond het album Capo Nord. De single Il vento caldo dell'estate (De warme zomerwind) werd een succes in de Italiaanse hitparade en op het festival en televisieprogramma Festivalbar.

In 1981 keerde ze terug naar het Festival van San Remo en won met het nummer Per Elisa, geschreven door Battiato en Pio. Het lied was in grote delen van Europa een succes. Per Elisa was een parafrase van Ludwig van Beethoven's compositie in A minor WoO 59, algemeen bekend als Für Elise. Het album Alice betekende het begin van haar succes in Europa, vooral in Duitsland (vanaf dan haar tweede artistieke vaderland), Oostenrijk, Zwitserland, België, Nederland en de Scandinavische landen. Het lied Per Elisa werd gevolgd door hitsingles als Una notte speciale, Messaggio, Chan-son Egocentrique, Prospettiva Nevski en Nomadi.

Ze nam in 1984 met Franco Battiato deel aan het Eurovisiesongfestival met I treni di Tozeur. Met het album Park Hotel (1986), een van haar grootste successen, bereikte ze de hitparade in Duitsland, Oostenrijk en andere Europese landen. In 1988 bracht Alice een album met klassieke muziek; Mélodie passagère, waarin ze begeleid door de pianist Michele Fedrigotti interpretaties geeft van composities van Erik Satie, Gabriel Fauré en Maurice Ravel. In 1989 schreef Juri Camisasca enkele teksten voor het album Il sole nella pioggia. Het jaar erop volgde een Europese tournee.

In 2000 nam ze wederom deel aan het Festival van San Remo met Il giorno dell'indipendenza. In latere jaren deed Alice af en toe een reeks optredens met het project Lungo La Strada met Steve Jansen, Marco Pancaldi en Alberto Tafuri. Ze trad zowel op in klassieke auditoria, kerken en in concertzalen.

Alice trad in 2009 op in Venetië, ter gelegenheid van de Venice Music Awards.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Capo Nord (1980)
  • Alice (1981)
  • Azimut (1982)
  • Falsi allarmi (1983)
  • Gioielli rubati (1985)
  • Park Hotel (1986)
  • Elisir (1987)
  • Mélodie passeggère (1988)
  • Il sole nella pioggia (1989)
  • Mezzogiorno sulle Alpi (1992)
  • Charade (1995)
  • Exit (1998)
  • God is my dj (1999)
  • Personal Juke Box (2000)
  • Viaggio in Italia (2003)
  • Studio Collection (2005)
  • Lungo la Strada Live (2009)

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
I treni di Tozeur (met Battiato) 97588413191409120113161378175515101454-------------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Alice (vocalist born 1954) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.