Chantal Vandierendonck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chantal Vandierendonck
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Nederland
Geboortedatum 31 januari 1965
Hall of Fame 2014 (en) profiel
Enkelspel
Hoogste positie 1e (25 mei 1993)
Olympische Spelen PS 1988: 1x Goud
PS 1992: 1x Zilver
PS 1996: 1x Brons
Dubbelspel
Hoogste positie 1e (30 juli 1996)
Olympische Spelen PS 1992: 1x Goud
PS 1996: 1x Goud
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Chantal Vandierendonck (31 januari 1965) is een voormalig rolstoeltennisspeelster uit Nederland. In de jaren 1980 en 1990 behaalde ze vele nationale en internationale titels.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 1983 raakte Vandierendonck als talentvolle 18-jarige tennisser gewond bij een verkeersongeluk. Ze bleef gebonden aan een rolstoel en koos ervoor, haar sportcarrière voort te zetten in het rolstoeltennis. Snel stootte ze door naar de nationale top, en in 1988 werd ze afgevaardigd naar de Paralympische Spelen in Seoel, waar rolstoeltennis als demonstratiesport was toegelaten. Vandierendonck veroverde daar de gouden medaille. Op de Paralympics van 1992 in Barcelona won ze zilver in het enkelspel achter Monique van den Bosch, en samen met Monique goud in het dubbelspel, en in 1996 (Atlanta) brons in het enkelspel en opnieuw goud in het dubbel.

Daarnaast werd ze in 1991, 1996 en 1997 wereldkampioen, won ze zevenmaal de enkelspeltitel en tweemaal de dubbelspeltitel op de New York Open en stond ze 136 weken bovenaan de wereldranglijst van enkelspelers, en 107 weken op de lijst van dubbelspelers.

Vandierendonck is opgeleid als apotheker en werkt bij een farmaceutisch bedrijf in Eindhoven.[1]

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]