Codex Petropolitanus
| Unciaal 041 | ||
|---|---|---|
| ||
Lucas
| ||
| Naam | Codex Petropolitnus | |
| Symbool | Π | |
| Bijbeltekst | Evangeliën | |
| Datering | 9e eeuw | |
| Taal | Grieks | |
| Huidige locatie | Russische Nationale Bibliotheek | |
| Grootte | 14,5 cm bij 10,5 cm | |
| Teksttype | Byzantijnse | |
| Categorie | V | |
De Codex Petropolitanus (Gregory-Aland no. Π of 041, von Soden ε 73) is een van de Bijbelse handschriften. Het dateert uit de 9e eeuw en is geschreven met hoofdletters (uncialen) op perkament[1].
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Het bevat de tekst van de vier Evangeliën met lacunes (Matteüs 3,12-4,17; 19,12-20,2; Lucas 1,76-2,18; Johannes 6,15-35; 8,6-39; 9,21-10,3)[2]. De gehele Codex Petropolitanus bestaat uit 350 bladen (14,5 x 10,5 cm)[1].
De Codex Petropolitanus geeft de Byzantijnse tekst weer. Kurt Aland plaatste de codex in Categorie V[1].
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Dit handschrift behoorde tot de familie in Smyrna Parodi in 1859 en kreeg op instigatie van de heer Parodi Tischendorfs de Russische Keizer[2].
Het handschrift bevindt zich in de Russische Nationale Bibliotheek (Gr. 34) in Sint-Petersburg[1].
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- K. Tischendorf, Notitia editionis codicis Bibliorum Sinaitici, pp. 51 f.
- Silva Lake, Family Π and the Codex Alexandrinus: The Text According to Mark, S & D V (London 1937).
- J. Greelings, Family Π in Luke, S & D XXII (Salt Lake City, 1962).
- R. Champlin, Family Π in Matthew, S & D XXIV (Salt Lake City, 1964).
- Wilhelm Bousset, Die Gruppe K, Π (M) in den Evangelien, in Textkritische Studien zum Neuen Testament, T & U 114 (Leipzig, 1894), pp. 111–135.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van Griekse uncialen van het Nieuwe Testament
- Bijbelse handschriften
- Tekstkritiek van de Bijbel
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Codex Petropolitanus Π (041): in de Encyclopedia of Textual Criticism.
Bronnen, noten en/of referenties
|