Después de Lucía

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Después de Lucía
Regie Michel Franco
Scenario Michel Franco
Montage Antonio Bribiesca Ayala
Michel Franco
Cinematografie Chuy Chávez
Production design Evelyn Robles
Première 21 mei 2012 (Cannes)
Genre Drama
Speelduur 103 minuten
Taal Spaans
Land Vlag van Mexico Mexico
Gewonnen prijzen 4
Overige nominaties 14
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Después de Lucía is een Mexicaanse film uit 2012, geregisseerd door Michel Franco.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Roberto is depressief nadat hij zijn vrouw Lucía heeft verloren bij een auto-ongeluk. Hij besluit Puerto Vallarta te verlaten en om samen met zijn dochter Alejandra in Mexico-Stad te gaan wonen. Alejandra probeert hem te helpen, maar op haar nieuwe school wordt ze het slachtoffer van pesterijen en intimidatie door haar klasgenoten. Alejandra besluit niets te zeggen over haar situatie, om haar vader te beschermen.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Tessa Ía Alejandra
Hernán Mendoza Roberto
Gonzalo Vega Sisto José
Tamara Yazbek Bernal Tamara
Paloma Cervantes Irene
Juan Carlos Barranco Manuel
Francisco Rueda Javier
Diego Canales Diego

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Recensies[bewerken | brontekst bewerken]

Op Rotten Tomatoes geeft 86% van de 7 recensenten de film een positieve recensie, met een gemiddelde score van 9,00/10.[1]

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

De film won 4 prijzen en werd voor 14 andere genomineerd. Een selectie:

Jaar Evenement Categorie Genomineerde Resultaat
2012 Cannes
(65ste editie)
Prix Un certain regard Después de Lucía Gewonnen
2013 Premios Goya
(27ste uitreiking)
Beste Ibero-Amerikaanse film Después de Lucía Genomineerd
Premios Ariel
(55ste uitreiking)
Beste acteur Hernán Mendoza Genomineerd
Beste actrice Tessa Ia Genomineerd
Beste origineel scenario Michel Franco Genomineerd