Duin-eikenbos
Duin-eikenbos | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Syntaxonomische indeling | |||||||
| |||||||
Associatie | |||||||
Convallario-Quercetum dunense (Van Leeuwen & Doing 1955) Doing 1962 |
Het duin-eikenbos (Convallario-Quercetum dunense) is een associatie uit het zomereik-verbond (Quercion roboris). Het omvat bosvegetatie van oude, ontkalkte of kalkarme duinen. Het duin-eikenbos wordt niet door alle vegetatiekundigen als een aparte associatie beschouwd; het wordt weleens tot de beuken-eikenbossen (Fago-Quercetum) gerekend, of, voor de meeste voedselarme duinbossen, tot de berken-eikenbossen (Betulo-Quercetum roboris).
Naamgeving en codering[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam Convallario-Quercetum dunense is afgeleid van de botanische namen van twee kensoorten, het lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) en de zomereik (Quercus robur).
Fysiognomie[bewerken | brontekst bewerken]
Het wordt in de regel hoger dan het duin-berkenbos, tot 20 m hoogte, met in de boomlaag vooral zomereik. In de kruidlaag kan het lelietje-van-dalen plaatselijk grote oppervlakten innemen, maar is ook vaak afwezig.
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
Het duin-eikenbos is te vinden op zandige, oligotrofe bodems in oude duinen. Het ontstaat uit het duin-berkenbos door verdere verdroging en ontkalking.
Diagnostische taxa voor Nederland en Vlaanderen[bewerken | brontekst bewerken]
De associatie heeft zelf geen kentaxa. In de onderstaande tabel staan de belangrijkste diagnostische plantentaxa voor Nederland en Vlaanderen.
Kentaxon | Diff.soort | Presentie | Nederlandse naam | Wetenschappelijke naam | Opmerking |
---|---|---|---|---|---|
Boomlaag | |||||
zomereik | Quercus robur | ||||
Struiklaag | |||||
- | |||||
Kruidlaag | |||||
lelietje-van-dalen | Convallaria majalis | ||||
wilde kamperfoelie | Lonicera periclymenum | ||||
duinriet | Calamagrostis epigejos | ||||
valse salie | Teucrium scorodonia | ||||
Moslaag | |||||
- |
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
In Nederland wordt het duin-eikenbos vrij algemeen aangetroffen in de Hollandse duingebieden, en sporadisch op de Waddeneilanden.
In Vlaanderen zijn kalkarme of sterk ontkalkte duinen zeldzaam, zodat het duin-eikenbos hier niet wordt onderscheiden.