Elīza Tīruma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elīza Tīruma
Elīza Tīruma
Persoonlijke informatie
Volledige naam Elīza Tīruma-Cauce
Geboortedatum 21 augustus 1990
Geboorteplaats Sigulda
Nationaliteit Letse
Lengte 1,70 m
Gewicht 72 kg
Sportieve informatie
Discipline Rodelen
Olympische Spelen 2014 + 2018
Portaal  Portaalicoon   Sport

Elīza Tīruma (Sigulda, 21 augustus 1990) is een Letse rodelaarster, die vanaf het seizoen 2014/2015 als Elīza Cauce in wedstrijdverband uitkomt. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen van 2014 en 2018. Ze is de jongere zus van de eveneens rodelaarster Maija Tīruma.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tīruma maakte haar wereldbekerdebuut in november 2009 in Igls. In de negende wereldbekerwedstrijd in Paramonovo die tevens als de “Europese kampioenschappen rodelen 2012” golden eindigde ze als veertiende Europese, op de estafette eindigde ze samen met Kristaps Mauriņš, Andris Šics en Juris Šics op de zesde plaats. In Altenberg nam ze deel aan de wereldkampioenschappen rodelen 2012. Op dit toernooi eindigde ze op de 24e plaats.

Tijdens de zesde wereldbekerwedstrijd in Oberhof die ook als het “EK 2013” gold eindigde Tīruma als zevende Europese, op de estafette eindigde ze samen met Inārs Kivlenieks, Andris Šics en Juris Šics op de vierde plaats. Op de wereldkampioenschappen rodelen 2013 in Whistler eindigde de Letse als tiende, op de estafette veroverde ze samen met Inārs Kivlenieks, Andris Šics en Juris Šics de bronzen medaille.

De negende wereldbekerwedstrijd in Sigulda vormde ook het “EK van 2014”, hier eindigde ze als zevende Europese en op de estafette legde ze samen met Mārtiņš Rubenis, Andris Šics en Juris Šics beslag op de zilveren medaille. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Tīruma op de twaalfde plaats, samen met Mārtiņš Rubenis, Andris Šics en Juris Šics sleepte ze de bronzen medaille in de wacht op de estafette.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2014 Vlag van Rusland Sotsji 12e Vrouwen
Brons Estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 16e Vrouwen

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2012 Vlag van Duitsland Altenberg 24e Vrouwen
2013 Vlag van Canada Whistler 10e Vrouwen
Brons Estafette
2015 Vlag van Letland Sigulda 13e Vrouwen
7e Estafette
2016 Vlag van Duitsland Königssee 5e Vrouwen
Zilver Estafette
2017 Vlag van Oostenrijk Igls (Innsbruck) DNF Vrouwen
2019 Vlag van Duitsland Winterberg 11e Vrouwen
2020 Vlag van Rusland Sotsji 14e Vrouwen

Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2012 Vlag van Rusland Paramonovo
(WB#9)
14e Vrouwen
6e Estafette
2013 Vlag van Duitsland Oberhof
(WB#6)
7e Vrouwen
4e Estafette
2014 Vlag van Letland Sigulda
(WB#9)
7e Vrouwen
Zilver Estafette
2015 Vlag van Rusland Krasnaja Poljana
(WB#9)
9e Vrouwen
Brons Estafette
2016 Vlag van Duitsland Altenberg
(WB#8)
Zilver Vrouwen
Zilver Estafette
2017 Vlag van Duitsland Königssee
(WB#5)
6e Vrouwen
Brons Estafette
2018 Vlag van Letland Sigulda
(WB#9)
7e Vrouwen
2019 Vlag van Duitsland Oberhof
(WB#8)
11e Vrouwen
Brons Estafette
2020 Vlag van Noorwegen Lillehammer
(WB#5)
10e Vrouwen
N.B. De EK's zijn een geselecteerde wereldbekerwedstrijd minus de niet-Europese deelnemers.

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Eindklassering
2009/2010 39e
2010/2011 23e
2011/2012 14e
2012/2013 11e
2013/2014 15e
2014/2015 14e
2015/2016 7e
2016/2017 11e
2017/2018 13e
2018/2019 8e