Elisabetta Cocciaretto

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elisabetta Cocciaretto
Roland Garros 2022 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Geboorteplaats Ancona
Geboortedatum 25 januari 2001
Lengte 1,66 m[1]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.712.192 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 169–96
Titels 4 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 29e (21 augustus 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2022, 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 24–42
Titels 1 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 244e (10 augustus 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2023, 2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2023)
Laatst bijgewerkt op: 18 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Cluj-Napoca 2021

Elisabetta Cocciaretto (Ancona, 25 januari 2001) is een tennisspeelster uit Italië. Zij begon op vijfjarige leeftijd met het spelen van tennis.[2] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2017.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2020 kwam Cocciaretto voor het eerst uit op een grandslamtoernooi doordat zij zich kwalificeerde voor het Australian Open damesenkelspeltoernooi.[3] In augustus van dat jaar bereikte zij voor het eerst een WTA-finale, op het dubbelspeltoernooi van Palermo, samen met landgenote Martina Trevisan – zij verloren van Arantxa Rus en Tamara Zidanšek. Cocciaretto stond in september voor het eerst in een WTA-enkel­spel­finale, op het challenger­toernooi van Praag – zij verloor van de Slowaakse Kristína Kučová.

In 2022 bereikte Cocciaretto weer een WTA-enkelspelfinale, in Makarska – zij verloor de eindstrijd van de Duitse Jule Niemeier. In augustus kwam zij binnen op de top 100 van de wereldranglijst. In september won zij haar eerste WTA-titel, op het dubbelspeltoernooi van Bari samen met de Servische Olga Danilović. In oktober won zij ook in het enkelspel haar eerste WTA-titel, in Tampico waar zij in de finale zegevierde over de Poolse Magda Linette.

In januari 2023 bereikte Cocciaretto de enkelspelfinale op het WTA-toernooi van Hobart; zij verloor de eind­strijd van de Amerikaanse Lauren Davis – door dit resultaat steeg zij naar de top 50 van de wereld­ranglijst. In april won zij de enkelspeltitel op het WTA-toernooi van San Luis Potosí – in de finale versloeg zij land­genote Sara Errani. In juli won Cocciaretto haar derde titel, de eerste op WTA 250-niveau, op het toernooi van Lausanne, waar zij in de finale zegevierde over Française Clara Burel – hiermee haakte zij nipt aan bij de top 30 van de wereldranglijst.

In maart 2024 won Cocciaretto haar vierde titel, op het WTA 125-toernooi van Charleston.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2018–2023 maakte Cocciaretto deel uit van het Italiaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 8–5.[4]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2017 972
2018 750 821
2019 215 437
2020 134 257
2021 156 660
2022 65 397
2023 52 508

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. 2R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2022-10-29 Vlag van Mexico WTA Tampico hardcourt Vlag van Polen Magda Linette 7-6, 4-6, 6-1 details
2. 2023-04-02 Vlag van Mexico WTA San Luis Potosí gravel Vlag van Italië Sara Errani 5-7, 6-4, 7-5 details
3. 2023-07-30 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Frankrijk Clara Burel 7-5, 4-6, 6-4 details
4. 2024-03-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston hardcourt Witte vlag Diana Sjnaider 6-3, 6-2 details
verloren finales
1. 2020-09-06 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Slowakije Kristína Kučová 4-6, 3-6 details
2. 2022-06-05 Vlag van Kroatië WTA Makarska gravel Vlag van Duitsland Jule Niemeier 5-7, 1-6 details
3. 2023-01-14 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lauren Davis 6-7, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2022-09-11 Vlag van Italië WTA Bari gravel Vlag van Servië Olga Danilović Vlag van Venezuela Andrea Gámiz
Vlag van Nederland Eva Vedder
6-2, 6-3 details
verloren finales
1. 2020-08-09 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Italië Martina Trevisan Vlag van Nederland Arantxa Rus
Vlag van Slovenië Tamara Zidanšek
5-7, 5-7 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Elisabetta Cocciaretto.