Ertsafzetting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Met ertsafzetting wordt in de mijnbouw en mineralogie gerefereerd aan een gesteente dat bestaat uit een natuurlijke concentratie van ertsen in de aardkorst.

Indeling[bewerken | brontekst bewerken]

Ertsafzettingen worden ingedeeld naar hun wijze van ontstaan. Ook ertsmineralen zijn gesteentevormend; zij kunnen als ertsafzettingen op bepaalde plaatsen in gesteenten zijn geconcentreerd. Ze worden als volgt ingedeeld:

  • Endogeen-magmatische of ignigene ertsafzettingen: deze zijn ontstaan in direct of indirect verband met een magma dat in de vaste aardkorst dringt.
  • Exogene of sedimentogene ertsafzettingen: deze zijn het gevolg van werkingen vanuit de atmosfeer, hydrosfeer en biosfeer (lucht, water, planten en dieren) op gesteentebestanddelen van de aardkorst.
  • Metamorfogene ertsafzettingen: dit type afzettingen ontstaat bij of wordt geconcentreerd door metamorfoseprocessen op reeds eerder gevormde gesteenten of mineralen.