Gebruiker:Annan Efios/Kladblok
| Joris Minne | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 11 mei 1897 | |||
| Geboorteland | België | |||
| Nationaliteit | Belgisch | |||
| Beroep(en) | Beeldend kunstenaar en beeldhouwer | |||
| ||||
Joris Minne[bewerken | brontekst bewerken]
Joris Minne (11 mei 1897-31 maart 1988) was een Belgisch beeldende kunstenaar en beeldhouwer,[1] bekend als een van de bijdragers van het tijdschrift Lumière (1919-1923) en lid van de groep grafisch kunstenaars Le Cinq (De vijf).
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Joris Minne werd geboren op 11 mei 1897 in Oostende.[2] Kort na zijn geboorte verhuisde zijn familie naar Antwerpen. Hier verbleef hij tot aan zijn dood in 1988.
Minne komt uit een welgestelde liberale familie. Zijn vader was een spoorwegwerker uit Gent en geen voorstander van de kunst[3] In Antwerpen gaat hij naar de middelbare school en daarna naar het 'atheneum', waar onder andere Paul van Ostaijen ook een student was.
Later in 1917 vond Minne de toelage en de tijd om te studeren aan de Academie in Berchem tijdens het weekend.[3][4] Hier raakte hij bevriend met Frans Mortelmans.
Werk[bewerken | brontekst bewerken]
Lumière en Le Cinq[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens WOI kreeg Minne een baan bij de welzijnsafdeling van de stad Antwerpen. Hier leerde hij het afdelingshoofd Roger Avermaete kennen. Deze vriendschap zal leiden naar een samenwerking van twee tijdschriften: Lumière en Ca Ira tussen Minne en de kunstenaarsvrienden van Avermaete.
Lumière werd voor het eerst gepubliceerd in juni 1919,[3] een maand later sluit Minne zich aan bij een groep van vijf bijdragers; Frans Masereel, Jan Frans Cantré, Jozef Cartré en Henri van Straten. Samen werden ze bekend als Le Cinq (de vijf).
Le Cinq waren deel van een Franstalige omgeving, vandaar de namen van de Franse groep en het tijdschrift.[3] Ze waren geïnspireerd door de brute hout- en linosnedes van de Duitse hedendaagse groepen Der Blaue Reiter en Die Brücke.
Ze gaan veel werken hierop baseren en slagen erin om deze stijl van illustraties te verspreiden en populair te maken in hun vestiging: Antwerpen.
De naam Lumière was geïnspireerd op het Parijse tijdschrift Clarté. Deze was eerst en vooral een platform om kunst en illustraties te tonen, maar behandelde ook vaak sociale thema's zoals vrouwenrechten en gender gelijkheid.[3]
Vóór de eerste wereldoorlog was het materiële linoleum niet erg bekend maar na de oorlog vond het weer zijn intrede in Europa en trok het onmiddellijk de aandacht van Le Cinq. Volgens Minne onderscheidde de groep zich van zijn Europese tijdgenoten door het zoeken naar een eigen taal binnen de zwart-witte atmosfeer van een hout- of linoleumsnede. 'Le Cinq' vond de prentkunst van de Duitse expressionisten te brutaal en vonden een vernieuwing in het evenwicht tussen ritmisch zwart en wit - in de wetenschap dat 'wit nooit licht betekent en zwart nooit schaduw'. (Joris Minne)[3]
Carrière als leerkracht[bewerken | brontekst bewerken]
Een belangrijk onderdeel bij het kijken naar het leven van Joris Minne is zijn bezigheid als leerkracht. In 1926 sticht Joris Minne samen met b. Roger Avermaete en enkele anderen de 'Vakschool voor Kunstambachten' in Antwerpen. Hier gaf hij lessen in reclame en boekontwerp.[5] Joris Minne was tevens een professor aan het instituut 'Ter Kameren', ook gekend als het Hoger Instituut voor Sierkunsten te Brussel.[6][7] Onder zijn studenten waren bekende ontwerpers: Lucien de Roeck, Martha van Coppenolle, James de Weert en Francine Lepage.[5][6]
Beeldhouwen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Joris Minne. Wikipedia.
- ↑ Joris Minne. Wikipedia.
- ↑ a b c d e f Floorquin, Joos, Ten Huize Van... 1. TV1 (25/9 1967). Geraadpleegd op 13/11 2018.
- ↑ Stadsbestuur Oostende, Minne Joris (1897-1988). Stadsbestuur Oostende. Geraadpleegd op 13/11 2018.
- ↑ a b Katrien Van Haute (2009). Jos Léonard en de ontstaansgeschiedenis van het grafisch ontwerp in België (1918–1936). Katholieke Universiteit Leuven, Faculteit Letteren, Departement Kunstwetenschappen.
- ↑ a b Karl Scheerlinck, Robert Lucas (6/11 1993). Antwerpen Geplakt, Vooroorlogse Antwerpse affichekunst. Archief en Museum voor het Vlaamse Cultuurleven Antwerpen.
- ↑ Herman Lampaert, Christian Lapinne (20/12 1997). In koeien van letters. Vlaams Instituut voor het Zelfstandig Ondernem en (vizo). ISBN 90 - 74886-02-7.