Gebruiker:Mariet.bruggeman/Kladblok
Het vluchtoord Uden is in februari 1915 in gebruik genomen om de stroom Belgische vluchtelingen die tijdens de Eerste Wereldoorlog, tussen 1914 en 1918, naar Nederland vluchtten te huisvesten. Vóór die tijd verbleven de vluchtelingen in tijdelijke vluchtkampen en doorgangshuizen te Baarle-Nassau-Grens, Vlissingen, Hulst en Bergen-op-Zoom. Maar vooral het kamp te Hontenisse heeft gediend voor de tijdelijke opneming van de vluchtelingen uit Zeeuws Vlaanderen en West-Brabant.
Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]
Het Vluchtoord te Uden was geen concentratiekamp, maar een gewoon dorp waar de bewoners zich thuis moesten voelen in hun dorp. Deze gemeente had een uitgesproken Belgisch karakter, maar aan het hoofd van het kamp stond de Regeringscommissaris, als vertegenwoordiger van de Nederlandse regering. De dagelijkse leiding was in handen van een ambtenaar die men de 'burgemeester' noemde. De registratie van de vluchtelingen werd opgedragen aan een soort van ambtenaar van de burgerlijke stand, verder was er een verplegingsdienst, een kledingdienst, een medische-hygiënische dienst, een dienst voor het onderwijs en de volksontwikkeling, de godsdienstige verzorging en de dienst van de werkverschaffing.