Gebruiker:Marmet/Projectpagina

Natuurlijk ouderschap

Natuurlijk ouderschap is gebaseerd op de opvoedingsmethode attachment parenting, zoals beschreven door de Amerikaanse kinderarts William Sears. Deze opvoedingsmethode is gebaseerd op de principes van de theorie hechting in de ontwikkelingspsychologie. Volgens de theorie van de hechting vormt het kind in de jeugd een sterke emotionele band met zijn of haar verzorgers, wat levenslange gevolgen heeft. Ouders/verzorgers die het kind aanvoelen en emotioneel betrokken zijn, helpen het kind een veilige hechting te ontwikkelen, wat een positief effect heeft op de sociaal-emotionele ontwikkeling en welzijn van het kind. Een opvoeding waarin deze gevoeligheid en emotionele betrokkenheid minder aanwezig is, of waarin de behoeften van het kind genegeerd worden, kunnen resulteren in een onveilige hechting, wat een risicofactor is voor het ontwikkelen van vele geestelijke gezondheidsproblemen. De principes van attachment parenting richten zich erop de veilige hechting van het kind zo goed mogelijk te ontwikkelen en een onveilige hechting te verkleinen.

Er zijn wel onderzoeken uitgevoerd waaruit blijkt dat de veilige hechting van kinderen beter ontwikkeld wordt naarmate moeders beter in staat zijn de behoeften en signalen van hun baby's te herkennen, maar er bestaan nog geen empirische studies die de opvoedingsmethode van Sears onderschrijven.

Geschiedenis

De theorie van de hechting, zoals oorspronkelijk beschreven door psycholoog John Bowlby, stelt dat baby's de neiging hebben contact te zoeken met een andere persoon en zich veilig voelen als die andere persoon in de buurt is. Bowlby had eerder een hypothese over maternal deprivation opgesteld (in 1951) waarmee wordt gesteld dat de afwezigheid van een moederfiguur niet alleen depressie in een kind kan veroorzaken, maar ook acute conflicten en vijandigheid, wat een negatieve invloed heeft op het vermogen om in de volwassenheid gezonde relaties aan te gaan.

Sigmund Freud, grondlegger van de psychoanalyse, had een andere zienswijze wat betreft hechting. Hij stelde dat hechting een gevolg was van de behoefte om verschillende driften te bevredigen. In de hechtingstheorie wordt hechting beschouwd als een biologisch systeem waarbij kinderen van nature aan hun ouders hechten, omdat het sociale wezens zijn, niet omdat ze behoefte hebben aan andere mensen om hun driften te bevredigen.

Ontwikkelingspsychologe Mary Ainsworth ontwierp een procedure die ze de vreemde situatietest noemde, om de relaties tussen een menselijke verzorger en een kind te kunnen observeren. Ze nam verstoringen in de hechting tussen ouder en kind waar, in een periode van 20 minuten en merkte op dat dit invloed had op het exploratiegedrag van het kind en zijn gedrag ten opzichte van de moeder. De laatste jaren is er kritiek gekomen op deze methode, aangezien het niet maatgevend zou zijn voor baby's die helemaal geen stress ervaren als ze voor het eerst in contact komen met een vreemde.

Volgens de organisatie Attachment Parenting International (API) zijn er 8 principes die noodzakelijk zijn voor een (veilige) hechting tussen verzorger en kind. Geen van deze principes zijn gebaseerd op oorspronkelijk onderzoek over hechting, maar ze worden wel gepresenteerd als de basis van een opvoedingsmethode die kan leiden tot "afstemming", "consistente en gevoelige ontvankelijkheid" en "fysieke en emotionele beschikbaarheid", wat volgens onderzoek de belangrijkste factoren zijn voor een veilige hechting.

8 principes voor attachment parenting

Aanhangers van de theorie van attachment parenting (AP) van Dr. Sears, zoals het API, proberen een veilige band met hun kinderen te bevorderen door het naleven van acht principes die worden gesteld als doelen waar ouders naar zouden moeten streven. De acht principes zijn de volgende:

1. Voorbereiding op zwangerschap, bevalling en ouderschap
2. Voeden met liefde en respect
3. Reageren met sensitiviteit
4. Koesterend aanraken
5. Veilig slapen, zowel fysiek als emotioneel, verzekeren
6. Consistente en liefdevolle zorg
7. Positieve discipline
8. Streven naar balans in persoonlijk leven en binnen het gezin

Deze waarden worden in tal van manieren uitgelegd. Veel ouders die de principes van attachment parenting naleven, kiezen vaak ook voor een natuurlijke lifestyle, met keuzes voor natuurlijke bevalling, thuisbevalling, thuis blijven zolang de kinderen klein zijn, samen slapen, borstvoeding, baby dragen, thuisonderwijs, unschooling, natuurlijke gezondheid, naturisme en organische voeding en locale producten.

Het is echter niet de bedoeling van Dr. Sears om ouders een strict voorschrift te geven om deze regels exact zo na te volgen, maar eerder om ouders aan te moedigen om creatief te zijn in de manier waarop ze voorzien in de behoeften van hun kind. Attachment parenting richt zich voornamelijk op de manier waarop zorgverleners kunnen werken aan de veilige hechting van kinderen.

Kinderopvang

Voorstanders van een natuurlijke manier van opvoeden hechten veel belang aan de veilige hechting tussen kinderen en hun primaire verzorger, bij voorkeur een ouder of voogd. Er kan ook met andere volwassenen een primaire of secundaire band worden ontwikkeld, wat door de ouders ondersteund moet worden.

Zelfs als er andere verzorgers in het spel zijn, bijvoorbeeld bij kinderen die naar de kinderopvang gaan, streven ouders naar een gezonde, veilige hechting met hun kinderen. Dit kan bijvoorbeeld door te kiezen voor opvang die de principes van het Natuurlijke Ouderschap begrijpen en ondersteunen, zodat het een verlengstuk is van de zorg die ouders geven en waarin het uitgangspunt is het voldoen aan de behoeften van het kind.

Discipline

Attachment parents seek to understand the biological and psychological needs of the children, and to avoid unrealistic expectations of child behavior. In setting boundaries and limits that are appropriate to the age of the child, attachment parenting takes into account the physical and psychological stage of development that the child is currently experiencing. In this way, parents may seek to avoid frustration that occurs when they expect things beyond the child's capability. According to Arnall (2007), discipline means teaching the child by gentle guidance, such as re-direction, natural consequences, listening and modeling, and not by punitive means such as spanking, time-out, grounding, and punitive consequences.

Attachment parenting holds that it is vital to the survival of the child that he be capable of communicating needs to the adults to have those needs promptly met. Dr. Sears advises that, while still an infant, the child is mentally incapable of outright manipulation. Unmet needs are believed, by Dr. Sears and other AP proponents, to surface beginning immediately in attempts to fulfill that which was left unmet. AP looks at child development as well as infant and child biology to determine the psychologically and biologically appropriate response at different stages. Attachment parenting does not mean meeting a need that a child can fulfill himself. It means understanding what the needs are, when they arise, how they change over time and circumstances, and being flexible in devising ways to respond appropriately.

Similar practices are called natural parenting, instinctive parenting, intuitive parenting, immersion parenting or "continuum concept" parenting.

Criticisms and controversies

• Strenuous and Demanding on Parents. One criticism of attachment parenting is that it can be very strenuous and demanding on parents. Without a support network of helpful friends or family, the work of parenting can be difficult. Writer Judith Warner contends that a “culture of total motherhood”, which she blames in part on attachment parenting, has led to an “age of anxiety” for mothers in modern American society. Sociologist Sharon Hays argues that the "ideology of intensive mothering" imposes unrealistic obligations and perpetuates a "double shift" life for working women.

• Not Supported by Conclusive Research. Another criticism is that there is no conclusive or convincing body of research that shows this labor-intensive approach to be in any way superior to what attachment parents term "mainstream parenting" in the long run.

• Co-Sleeping. The American Academy of Pediatrics has recently amended its policy statement regarding SIDS prevention, and has come out against sharing a bed with small babies (though it does encourage room-sharing). The U.S. Consumer Product Safety Commission also warns against co-sleeping. Attachment Parenting International issued a response which stated that the data referenced in the Consumer Product Safety Commission statement was unreliable, and that co-sponsors of the campaign had created a conflict of interest.

• Non-DSM Definition of Reactive Attachment Disorder. Attachment Parenting International (API) utilizes an attachment therapy resource (Peachtree Attachment Resources) to define reactive attachment disorder, which claims the criteria are based on the DSM-IV. Attachment therapy definitions and symptoms lists of RAD have been criticised as being very different to DSM-TR criteria and as being "non-specific", producing a high rate of "false-positives", and "wildly inclusive".

• Ambiguities in usage. A form of parenting called attachment parenting is sometimes used as an adjunct to attachment therapy. The term "attachment parenting" is increasingly co-opted by proponents of controversial techniques conventionally associated with attachment therapy such as Nancy Thomas , whose AP methods differ from those of William Sears.

• Method of Emotional Abuse. Attachment parenting has been utilized in custody and visitation disputes to show an emotional bond that parlays the father's role in child rearing. In extreme cases such as Nichols vs. Nichols in Austin, Texas - the custodial parent has extended breastfeeding into the 6th year of child development under the guise of healthy interaction with the child.

References

• Gerber, Magda, Johnson, Allison.(1998.Your Self-Confident Baby; How to Encourage Your Child's Natural Abilities From Very Start. NY: John Wiley and Sons, Inc.
• Arnall, Judy, (2007) Discipline Without Distress: 135 tools for raising caring responsible children without time-out, spanking, punishment or bribery." Canada, Professional Parenting Canada
• Gonzales-Mena, J. & Eyer, W. D.(2004).Infants, Toddlers, and Caregivers: A Curriculum of Respectful, Responsive Care and Education (6th ed.). Boston: McGraw Hill.
• Lally, J. Ronald (Ed.).(1990).Infant Toddler Caregivers: A Guide to Social-Emotional Growth and Socialization. San Francisco, CA: WestEd.
• Stages of socio-emotional development in children and teenagers, 1-5. Retrieved September 19, 2007,from http://www.childdevelopmentinfo.com/development/erickson.shtml