Gebruiker:Sidallum/Zumalacarregui

onderwerp zoals in lemma Eerste Carlistenoorlog

De oorlog was lang en soms wreed. De Carlisten behaalden belangrijke overwinningen in het noorden, waar ze geleid werden door de briljante generaal Tomás de Zumalacárregui. Tegen zijn adviseurs in besloot Carlos om Bilbao aan te vallen, dat verdedigd werd door de Britse vloot. Carlos dacht dat als een belangrijke stad als Bilbao in zijn handen viel, de Pruisische of Russische tsaristische banken hem geld zouden geven om de oorlog te winnen. Geld was immers één van de grote problemen van Carlos. De grote Europese machten steunden namelijk de legers van Isabella.

Tijdens het beleg werd generaal Tomás de Zumalacárregui geraakt door een verdwaalde kogel. De wond was niet ernstig, maar genas niet goed en uiteindelijk stierf de generaal op 25 juni 1835. In het oosten slaagde er in de Carlistische generaal Ramón Cabrera het initiatief te behouden, maar zijn manschappen waren te klein in aantal om een beslissende overwinning te behalen.

tekst in WP 5e editie

Zumalacärregui y Ymaz, Tomas, Spaansch generaal (Ormaiztegui 29 December 1788 - Cegama 24 Juni 1835), vocht in den Spaanschen opstand tegen de Fransche over¬heersching mee in bet opstandige leger en had in dezen strijd een zoo belangrijk aandeel, dat hij spoedig tot officier opklom. Als koning Ferdi-nand VII * op den troon hersteld is, zet Zumala¬carregui den strijd voort, nu aan de zijde der reactionnairen tegen de voorstanders der con¬stitutie van 18 12. Ook bij den opstand van 1820 en in de daarop volgende jaren steunde hij het gezag van den conservatieven koning, die hem in 1829 tot kolonel bevorderde en tot commandant van Ferrol benoemde. In de laatste jaren van Ferdinands regeering waren de liberalen aan bet hof machtig en moest hij zieh terugtrekken to Pamplona. Onmiddellijk bij bet uitbreken van den Carlisten-oorlog werd hij leider der Carlis¬ten in Navarra. Met groot talent en veel toewij¬ding organiseerde hij het verzet en Don Carlos benoemde hem dan ook bij zijn komst in Spanje tot zijn opperbevelhebber (Juli 1834). Hij behaalde enkele overwinningen, maar werd bij bet beleg van Bilbao gewond.

Voorgestelde tekst

Zumalacärregui y Ymaz, Tomas, Spaansch generaal (Ormaiztegui 29 December 1788 - Cegama 24 Juni 1835)

Hij vocht in de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog aan de zijde van de Spanjaarden. Hij maakte snel carrière in het leger. Toen de conservatieve koning Ferdinand VII op de troon hersteld was, schaarde Zumalacarregui zich aan diens zijde in de strijd tegen de voorstanders van de grondwet van 1812. Ook bij de opstand van 1820 en in de jaren daarna steunde hij het gezag van Ferdinand VII, die hem in 1829 tot kolonel bevorderde en tot commandant van Ferrol benoemde. Tijdens de laatste jaren van Ferdinands regering hadden de liberalen de meeste macht aan het hof en moest hij zich terugtrekken naar Pamplona.

Meteen na het uitbreken van de Eerste Carlistenoorlog werd Zumalacarregui leider van de Carlisten in Navarra. Hij was een goede verzetsleider en bij zijn aankomst in Spanje in juli 1834 benoemde Don Carlos Zumalacarregui tot zijn opperbevelhebber.

Tijdens het beleg van Bilbao raakt Bilbao Zumalacärregui gewond door een verdwaalde kogel. De wond was niet ernstig, maar genas niet goed en uiteindelijk stierf de generaal op 25 juni 1835.