Gebruiker:Smiley.toerist/Wensenlijst voor aanpassingen aan de Belgische auteurswet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Inleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Deze lijst is bedoeld om de wensen en voorstellen samen te vatten van hoe wij de Belgische wetgeving gewijzigd willen zien. De voorstellen moeten haalbaar zijn en een maatschappelijk draagvlak hebben. Om voorstellen en discussies hierover duidelijk te scheiden moet dezelfde regels als men doet men artikel en overlegpagina: Voorstellen in de hoofdpagina (naamloos) en de discussies hierover in de OP.

Als naamruimte eigenaar geef iedereen de toestemming om deze lijst aan de te passen zoals ieder artikel in de publieke ruimte.Smiley.toerist (overleg) 29 sep 2011 09:49 (CEST)

Probleemgebieden[bewerken | brontekst bewerken]

Anonieme foto's[bewerken | brontekst bewerken]

Anonieme foto's ouder dan 70 jaar kunnen niet zonder risico gebruikt worden. Om alle risico's uit te sluiten zou men daar theoretisch nog 70 jaar moeten bijtellen, zodat de auteur minstens 70 geleden overleden is. In de praktijk gebruikt men meestal een grens van 100 jaar. De bewijslast ligt bij de uitgever, zelf als hij een "best effort" heeft gedaan om de auteur te achterhalen. En al is de auteur achterhaald en heeft men zijn overlijdensdatum kunnen achterhalen, moet hij nog alle erfgenamen opzoeken om toestemming te krijgen. Er zijn helaas ook trols, die weten dat een boek in de maak is met foto's gemaakt door de overleden familielid en dan wachten tot de boek gepubliceerd is om geld af te troggelen. Beelden die zijn uitgegeven zijn door rechtspersonen (bijvoorbeeld beelden bij postkaarten, advertenties, brochures etc, zonder fotograafnaam) zijn vrij na 70 jaar.

Herdrukken, scans en verzamelrechten[bewerken | brontekst bewerken]

Onduidelijk is of bijvoorbeeld een uitgever die oude postkaarten afdrukt in een boekje, waarvan de rechten verlopen zijn, rechten als fotograaf heeft over de scan van de briefkaart. De discussie stelt zich alleen voor als het beeld niet creatief bewerkt is. Veiligheidshalve is het altijd beter een eigen scan van de oorspronkelijke briefkaart te maken. Er is een juridisch verschil als er incidenteel één foto uit het boek gescand wordt, of systematisch alle beelden of een groot deel van de beelden. De uitgever heeft tenslotte veel werk en tijd besteed in het verzamelen van de briefkaarten.

Graffiti[bewerken | brontekst bewerken]

Graffitikunstenaars hebben in principe ook recht op bescherming hoewel ze anoniem en bijna altijd illegaal bezig zijn. Soms wordt graffiti door de gemeente toegelaten of gesponsord. Een voorbeeld hiervan is de Brusselse tramhalte "De Wand". (De beelden ervan zijn verwijderd uit de commons)

Erfgenamen[bewerken | brontekst bewerken]

Beperken van de 70 jaar waar de erfgenamen het vruchtgebruik hebben van de auteursrechten en dit meer in lijn brengen met de huidige alimentatie- en weduwe voorzieningen. Iedereen behoort na enige tijd op eigen benen te staan. Een maximale periode van 35 jaren lijkt redelijk. Nu moeten nog alle erfgenamen akkoord geven voor publicatie van een nog niet gepubliceerde foto. Dit is zeer onhandig zeker als een erfgename met de noorderzon vertrokken is. De toestemming voor publicatie van een nog niet gepubliceerd kunstwerk/foto/etc zou enkel bij de erfgename moeten liggen die het kunstwerk in bezit of beheer heeft. Als de erflater de foto heeft geschonken aan een vereniging of persoon, moet deze de rechten bezitten.

Voorstellen[bewerken | brontekst bewerken]

1. Auteurswetgeving ongewijzigd laten maar wel FOP toepassen op openbare ruimtes. (museums, galerijen, etc zijn geen openbare ruimtes in dit voorstel)

2. Anonieme foto's niet meer beschermen 70 jaar na publicatie. Indien de auteur ontdekt wordt, of zich kenbaar maakt (of erfgenamen) kan er niet meer met terugwerkende kracht beperkingen of sancties opgelegd worden. Wel moet de publiceerder een inspanning (Best effort) leveren om de auteur te achterhalen. De bewijslast hiervoor leggen bij de auteur/erfgenamen.

3. Erfgename rechten beperken tot maximaal 35 jaar. Dit sluit beter aan op de alimentatie- en weduwenwetgeving. Bij de erfenis regelen wie van de erfgenamen de auteursrechten in beheer heeft samen het vruchtgebruik. Dit om te vermijden dat er toestemming gevraagd moet worden aan alle erfgenamen. (zie OP)