Gebruiker:TheNk22/Red Yellow And Blue
| Who's Afraid of Red, Yellow and Blue III | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kunstenaar | Barnett Newman | |||
| Jaar | 1968 | |||
| Stijl | Abstract expressionisme | |||
| Afmetingen | 2240 × 5440 mm | |||
| Museum | Stedelijk Museum Amsterdam | |||
| Locatie | Amsterdam | |||
| Inventarisnummer | A 28310 | |||
| ||||
Who's Afraid of Red, Yellow and Blue III is een schilderij van de Amerikaanse schilder Barnett Newman uit 1968 en maakt deel uit van de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Het schilderij verwierf bekendheid door een vernieling met een stanleymes door Gerard-Jan van Bladeren en de daaropvolgende restauratiewerkzaamheden.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Who's Afraid of Red, Yellow and Blue III is het derde schilderij in een reeks van vier van Newman en is geschilderd tussen 1967 en 1968. De naam van de reeks is afgeleid van het toneelstuk Who's Afraid of Virginia Woolf?, wat op zijn beurt weer is afgeleid van Who's Afraid of the Big Bad Wolf?.
Vernieling[bewerken | brontekst bewerken]
Restauratie[bewerken | brontekst bewerken]
(Daniel Goldreyer) ('Who’s Afraid of Red Yellow and Blue III' is omstreden. In de jaren tachtig werd het schilderij tot twee keer toe vernield. Ook op de restauratie was kritiek, omdat er een andere verfsoort werd gebruikt. Volgens de critici werd hiermee de indringende werking van het rood aangetast.
Barnett Newman schilderde 'Who’s Afraid of Red Yellow and Blue III' 50 jaar geleden in 1967/68 als onderdeel van een reeks van vier, waarin hij wilde breken met de kleurdogma’s van De Stijl. Hij vond het gebruik van rood, geel en blauw van Mondriaan ‘pittoresk’. )
Analyse[bewerken | brontekst bewerken]
Het schilderij is te rekenen onder de stroming van het abstract expressionisme
(Barnett Newman started the first painting in the series without a preconceived notion of the subject or end result; he only wanted it to be different from what he had done until then, and to be asymmetrical. But after having painted the canvas red, he was confronted with the fact that only the other primary colours yellow and blue would work with it; this led to an inherent confrontation with the works of De Stijl and especially Piet Mondriaan, who had in the opinion of Newman turned the combination of the three colors into a didactic idea instead of a means of expression in freedom.)
http://library.stedelijk.nl/Details/fullCatalogue/100003349 https://www.stedelijk.nl/nl/collectie/1-barnett-newman-who%27s-afraid-of-red-yellow-and-blue-iii