Gebruiker:Trijnstel/Overdenking
Over ruim een week is het kerst. Traditioneel spreken de dominees en pastoors in de kerken dan hun jaarlijkse overdenking uit. Nu heb ik geen theologie gestudeerd, maar ik vond het dit keer gepast om ook eens mijn gedachten op papier te zetten. Doe ermee wat je wilt. Bij dezen overigens ook alvast fijne kerstdagen en een gelukkig uiteinde!
Overdenking 2014[bewerken | brontekst bewerken]
Vrede op aard'. Elk jaar spreken we het uit en telkens blijkt deze wens aan het einde van het jaar niet uitgekomen te zijn. In 2014 waren er zelfs meer brandhaarden dan ooit: de conflicten in de Oekraïne en de vliegramp van Malaysia Airlines, IS in onder meer Syrië en Irak en de ebola-uitbraak in Afrika, om er maar een paar te noemen.
Toen ik vierenhalf jaar geleden moderator werd, had ik ook zovele wensen en dromen voor Wikipedia. In zijn bijna vijftienjarig bestaan is het uitgegroeid tot een onmisbaar medium, waarvan iedereen er simpelweg vanuit gaat dat het er is en dat het up-to-date en zonder fouten is. En hoewel ik nog jong ben, heb ik wel de tijden meegemaakt dat Wikipedia er niet was. Sterker nog: dat ik geen computer had, mijn werkstukken op de schoolcomputers (en na schooltijd) moest maken en met kaartenbakken moest werken in de bibliotheek. Ik heb zelfs ook nog wel werkstukken met de hand geschreven. Wij beseffen voor mijn gevoel soms dan ook te weinig hoe goed we het wel niet hebben. Met één druk op de knop heb je alle informatie binnen handbereik, terwijl je daar vroeger soms een hele middag voor in de bibliotheek was. (Wat overigens ook zijn charme had, vind ik.)
Net als de jaarlijkse wens om vrede, is ook mijn (idealistische) wens niet uitgekomen: iedereen werkt vreedzaam samen aan de opbouw van de encyclopedie. Er zijn helaas genoeg mensen die er schijnbaar plezier in scheppen om anderen het leven zuur te maken - en te vaak wordt er aan voorbijgegaan dat achter elke nickname een echt persoon zit, van vlees en bloed. Nare opmerkingen kunnen echt bij iemand binnenkomen en dreigementen gaan je niet in je koude kleren zitten. Ik kan daar over meepraten. Dit jaar was ook op z'n zachtst gezegd een heftig jaar voor me. Zonder namen te noemen was ik het slachtoffer van vijf à zes personen die me bleven lastigvallen (tot op de dag van vandaag), ben ik onderwerp van gesprek geweest bij de Ombudsmancommissie en werd ik uitgebreid geëvalueerd gedurende de herbevestigingen. Alles liep positief voor mij af, maar ik heb meerdere keren op het punt gestaan om het bijltje er bij neer te leggen. Gelukkig kreeg ik van anderen wel voldoende steun, waardoor ik het nog even aankeek. Maar ik zat er wel flink doorheen. Met name omdat ook een aantal zaken buiten Wikipedia (in het werkelijke leven) - tegelijkertijd met dit allemaal - veel aandacht vergden.
Ik vroeg mezelf dan ook af: waarom doe ik me dit aan? Waarom jezelf martelen als je ook de boel de boel kunt laten? Ik ben op zoek gegaan naar het antwoord op de vraag waarom ik in eerste instantie op Wikipedia begon. En dat was het verbeteren en schrijven van artikelen. Mijn grote liefde was en is schrijven. In plaats van alle knoppen in te leveren, ben ik weer teruggegaan naar de core business. Na een aantal artikelen geschreven te hebben, kwam ik tot de conclusie dat dit project me toch te na aan het hart ligt.
Dat wil echter niet zeggen dat ik mijn dromen heb laten varen. En om Wikipedia een succes te blijven zijn, zullen we met z'n allen meer moeten doen. Net zoals ik me verantwoordelijk voel, hoop ik dat een ieder die dit leest eens bij zichzelf te rade gaat. Waarom zijn we hier en wat kan ik zelf doen? Schrijvers zullen nodig blijven zijn natuurlijk, maar het aantal moderatoren loopt nog altijd terug. In plaats van te blijven steunen op het steeds kleiner wordende groepje, is het belangrijk dat er regelmatig vers bloed bij komt. Daarom: meld je aan als moderator, als arbcomlid of bijvoorbeeld als jurylid bij de schrijfwedstrijd! En probeer mensen te behandelen zoals je zelf ook behandeld zou willen worden. Zodat er nooit meer ruzies zouden zijn. En ja, ik weet dat het een utopie is, maar onmogelijk is het niet. Bovendien: dromen mag toch altijd?
Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar.