Gebruiker:Woudloper/arbcom
| Overzicht beheerpagina's |
|---|
|
| Arbitragecommissie |
Deze pagina in mijn gebruikersruimte wil ik graag gebruiken om te analyseren hoe het functioneren van de arbcom sneller, effectiever en efficiënter kan. Iedereen is welkom suggesties te doen of opmerkingen te plaatsen op de overlegpagina, in het bijzonder (ex-)arbiters.
Bedenk wel, dat een deel van onderstaande tekst uit mijn persoonlijke mening of instelling voortkomt.
Waarom een arbcom?[bewerken | brontekst bewerken]
Wat we allemaal willen is plezier in onze gezamenlijke hobby, Wikipedia. Het mooiste zou zijn als we het allemaal altijd eens zouden zijn. Dat is helaas niet het geval. In de eerste plaats zijn er daarom richtlijnen (hoewel die soms vaag zijn): over wat encyclopedisch is, over stijl en spelling. Die richtlijnen worden gehandhaafd door moderatoren en aangevuld met en door gemeenschapsbeslissingen. In het verleden bleek dit echter nog niet genoeg:
- Bepaalde "lastige" gebruikers wisten verschillende moderatoren en/of de gemeenschap tegen elkaar uit te spelen. Dit veroorzaakte ruzie en onenigheid.
- Soms waren moderatoren het onderling niet eens. Dit was zelden op de wiki zelf te zien, vanwege de ongeschreven regel andere moderatoren zo weinig mogelijk af te vallen.
Daarom werd de arbcom ingevoerd. Zoals hierboven blijkt, was het doel vanaf het begin het doorhakken van knopen. Niet voor niets is er tegen uitspraken van de arbcom geen hoger beroep mogelijk en zijn alle moderatoren verplicht die uitspraken uit te voeren.
Wat ik hier persoonlijk bij wil benadrukken, is dat de arbcom dus in eerste instantie niet als een soort gerechtshof bedoeld was. Noch was ze bedoeld om inhoudelijke meningsverschillen op te lossen. Het doel was duidelijkheid te geven rond problemen die door de gemeenschap of moderatoren alleen niet opgelost konden worden.
Problemen met de arbcom[bewerken | brontekst bewerken]
Problemen volgens Dolledre (kroeg 21 juni)[bewerken | brontekst bewerken]
Morbide effecten uit het nl.arbcom kiessysteem in Art.3
Geen vandalismebestrijders
Anders dan bij en.arcom (waar voorstemmen geteld worden, niet het percentage tegenstemmers) is nl.arbcom voor veel gebruikers - actief o.a. in vandalismebestrijding - onbereikbaar. Zij slepen vaak twee dozijn heethoofden, pov-pushers, linkspammers, prutsers, kiddo's zonder basisschool op Wikipedia en ander fraais achter zich aan die al makkelijk bijdragen tot de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen.
Geen moderatoren
Het meerdere-petten-verhaal zien we bij zowat elke ArbComverkiezing opgevoerd. Bepaalde kiezers stemmen principieel tegen moderatoren. Combineren we dit met het alleenrecht van moderatoren om verwijdersessies en blokkeringen uit te voeren – waarbij men zelden vrienden maakt – is het niet aannemelijk dat moderatoren bevoordeeld worden bij het niet halen van de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen.
Wel notoire onbekenden
Het zogenaamde Kleuske-effect is het effect waarbij niemand echt de ArbComkandidaat kent, zodat niemand echt iets tegen de kandidaat heeft. In een systeem waar het percentage tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen de doorslaggevende factor vormt, heeft de notoire onbekende een voordeel. Ook al hebben de bekende spelers zo'n derde meer voorstemmen, bij elke tegenstem stijgt het water hen nader naar de lippen.
Wel allemansvrienden
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en weinig vijanden. Het is niet aannemelijk dat zij geen voordeel zouden ondervinden bij het niet halen van de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen. Zachte heelmeesters binnen ArbCom verrassen na minstens een maand harde overpeinzing met de invulling van een vast recept: bewerkingsverbod, contactverbod en een weekje blokkering als stok achter de deur. Spannend, maar daar kan een knop voor worden gemaakt.Interne werkwijze (art 4 & 5)[bewerken | brontekst bewerken]
Problemen volgens Dolledre (kroeg 21 juni)[bewerken | brontekst bewerken]
Roulatieschema werkt niet
Binnen de interne afspraken kan een subcommissie haar beslissing aan de ArbCom opdringen, en vormen 2 leden een meerderheid binnen die subcommissie. Dit is absoluut desastreus voor de interne verhoudingen en consistentie binnen de koers van ArbCom. In de geschiedenis van ArbCom hebben veel systemen bestaan om de subcommissie die een zaak behandelt te vormen. Denk hierbij aan een vastliggend roulatieschema, verschillende loterijen en de “spontane vorming” (lees: de hardste schreeuwers hebben de zaak) van een subcommissie.
Mogelijke maatregelen
De gemeenschap dient een roulatiesysteem op te leggen, ook al is de behandelende subcommissie daarmee gekend.
Het opdrijven (o.a. via andere kiesmethode) van het aantal commissieleden van 7 naar 9 (of zelfs 11) met het doel grotere subcommissies volgens een vast stramien te vormen, lijkt de enige mogelijke oplossing. Dat grotere, bekende, subcommissies trager werken, is bijna onmogelijk vergeleken met de façade van een zwarte doos waarachter de huidige subcommissies zich in hun ongeziene traagheid verstoppen.