Ian Hanavan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ian Hanavan
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van België België
Geboortedatum 15 augustus 1980
Geboorteplaats Moline, Verenigde Staten
Lengte 203 cm
Positie Power forward
Clubinformatie
Functie Hoofdcoach
Collegeteams
1998-2000
2000-2003
UIC Flames
Evansville Purple Aces
Clubs
Seizoen
2003-2004
2004-2007
2007-2008
2008-2009
2009-2010
2010-2011
2011-2013
2013-2016
Club
Vlag van Nederland Omniworld Almere
Vlag van België Basket Groot Leuven
Vlag van België Antwerp Giants
Vlag van Tsjechië Orli Prostějov
Vlag van Tsjechië ČEZ Nymburk
Vlag van Cyprus APOEL BC
Vlag van België Leuven Bears
Vlag van België Okapi Aalstar
Getrainde clubs
2018-2019
2020-2021
2022-2023
Vlag van China Beijing Ducks (assisstent)
Vlag van België Phoenix Brussels
Vlag van België RPC Anderlecht
Portaal  Portaalicoon   Basketbal

Ian Hanavan (Moline, 15 augustus 1980) is een Amerikaans/Belgisch basketballer en basketbalcoach.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hanavan speelde collegebasketbal voor de UIC Flames en Evansville Purple Aces voordat hij in 2003 deelnam aan de draft. Hij werd niet gekozen en tekende bij de Nederlandse club Omniworld Almere. Na een seizoen maakte hij de overstap naar België en tekende bij Basket Groot Leuven waar hij drie jaar speelde voor naar reeksgenoot Antwerp Giants trok.[1] Tussen 2008 en 2010 speelde hij in Tsjechië voor Orli Prostějov en ČEZ Nymburk.[2]

Hij speelde van 2010 tot 2011 voor het Cypriotische APOEL BC en keerde nadien terug naar België waar hij opnieuw tekende bij de Leuven Bears.[2] Van 2013 tot 2016 speelde hij voor Okapi Aalstar.

In 2018 werd hij assistent onder Yannis Christopoulos bij de Beijing Ducks, hij bleef er tot in 2019.[3] Van 2020 tot 2021 was hij hoofdcoach van Phoenix Brussels maar moest vertrekken door slechte resultaten en werd opgevolgd door Jean-Marc Jaumin.[4][5][6] In juni 2022 werd hij coach bij de derdeklasser RPC Anderlecht, hij bleef er coach tot midden januari 2023 toen hij ontslagen werd.[7][8]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Hij verkreeg in 2009 de Belgische nationaliteit.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

  • Beker van België: 2005
  • Cypriotische supercup: 2011
  • Belgische supercup: 2014