Jacobus Van de Velde

Jacobus van de Velde (Brugge, ca. 1530 - Sint-Omaars, 1583), ook Veldius, was een Zuid-Nederlands augustijn en religieus schrijver.

Levensloop

Van de Velde werd augustijn en behaalde in 1571 aan de Universiteit Leuven het doctoraat in de godgeleerdheid. Na 1575 werd hij prior en provinciaal binnen zijn orde. In 1578 moest hij, bij de oprichting van de calvinistische republiek in Brugge, samen met zijn medebroeders de vlucht nemen. Hij vestigde zich in Sint-Omaars, waar hij onder meer een cursus gewijde geschiedenis ten beste gaf. Hij overleed er voordat Brugge weer onder Spaans gezag kwam en hij was er derhalve niet meer bij toen de augustijnen hun Brugs klooster opnieuw betrokken.

Publicaties

• Tabulae in Evangelia et Epistolas duadragesinales, Leuven, 1563, Venetië, 1566.
• Exarratio Paraphrastica Epistolarum duadragesimalium. Leuven, 1573.
• In Passionem Domini, Antwerpen, 1570.
• Commentaria in Danielem Prophetam pro concione explicatum, Antwerpen, 1576.
• De ware tegenwoordigheid van het lichaam Christiin 't Heylig Sacrament des Autaers, Antwerpen, 1580.

Literatuur

• Jacobus Van de Velde, in: Biographies des hommes remarquables de la Flandre Occidentale, Brugge, 1843
• A. J. VAN DER AA, Jacobus Velde of Veldius, in: Biographisch woordenboek der Nederlanden, Deel 19, 1876
• Raf SEYS, Jacobus Van de Velde, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 4, Torhout, 1987