Kim Il-sung langlevensinstituut

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Kim Il-sung Langlevensinstituut is een instituut dat zich bezighoudt met de levensverlenging van leden van de regerende Kim-familie in Noord-Korea. Het instituut werd onder het bewind van Kim Il-sung in 1972 opgericht, met als doel het onderzoeken van levensverlengende mogelijkheden voor Kim Il-sung. Het idee voor de oprichting van het instituut was afkomstig van Il-sungs zoon, Kim Jong-il, die hier zelf ook gebruik van maakte na de dood van zijn vader.[1] Sinds 2012 dient het instituut de gezondheid van Il-sungs kleinzoon Kim Jong-un.

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Het Kim Il-sung Langlevensinstituut is een samenvoeging van meerdere instituten die ten tijde van Kim Il-sung werden opgericht met hetzelfde doel. Onder Kim Jong-il werden deze organisaties samengevoegd onder het Kim Il-sung Langleveninstituut. Het instituut bestaat uit verscheidene onderzoeksgroepen die zich op specifieke aspecten van de levensstijl van de Kim-familie richten. Er zijn onderzoeksteams voor alcohol, tabak, vlees, vis, enzymen, ziekten, etcetera. Deze onderzoeksgroepen werken vanuit zwaarbewaakte onderzoekscentra door heel Noord-Korea.[2]

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Onderzoekers van het Kim Il-sung Langlevensinstituut houden zich met een breed scala onderwerpen bezig. Er werd met behulp van bondgenoot Roemenië uitgebreid onderzoek gedaan naar de goedaardige tumor die Kim Il-Sung in zijn nek had. Medicijnen tegen lichamelijke kwalen als slapeloosheid en hart- en vaatproblemen werden onderzocht op mensen met dezelfde fysieke eigenschappen als de Noord-Koreaanse leider. Tevens wordt het voedsel voor de Kim-familie op geselecteerde locaties verbouwd en geïmporteerd.[1] Naast het bestrijden van lichamelijke kwalen en het verbouwen van speciaal voedsel doet het Kim Il-Sung Langlevensinstituut onderzoek naar de voorkeuren van de Noord-Koreaanse dictators. Zo werd getracht het favoriete sigarettenmerk van Kim Il-sung, het Amerikaanse Rothmans International, na te bootsen. In de jaren 90 vlogen Noord-Koreaanse onderzoekers naar Denemarken om de malsheid van rundvlees te onderzoeken en werden genitaliën van mannelijke leeuwen en zeehonden gebruikt voor het ontwikkelen van lustopwekkende middelen.[3] Deze middelen dienen in combinatie met een selectie van jonge meisjes, geworven voor de bevrediging van de seksuele behoeftes van de dictators, als onderhoud van het hart- en vaatstelsel.[1]