La Quemada
| La Quemada | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| La Quemada | ||||
  | ||||
| Situering | ||||
| Coördinaten | 22° 27′ NB, 102° 49′ WL | |||
| ||||
La Quemada is een archeologische vindplaats in de Mexicaanse deelstaat Zacatecas, 56 kilometer ten zuiden van de stad Zacatecas. Het was een residentieel-ceremonieel complex dat geassocieerd wordt met de beschaving van Chalchihuites.
De naam betekent "De Verbrande (Stad)", omdat hij ogenschijnlijk door een grote brand is vernield.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
La Quemada bestaat uit verschillende platforms van verschillende hoogte gelegen op terrassen die dienden als fundering voor hogere gebouwen. In het zuiden en zuidwesten van deze verhogingen is een groot aantal ceremoniële gebouwen gevonden, waarvan velen altaar-piramides zijn in Meso-Amerikaanse stijl. Aan de westkant zijn er verschillende platformen die vermoedelijk als woonplaatsen gediend hebben. Alle gebouwen in La Quemada zijn gebouwd met tegels van rheoliet, dat in nabijgelegen heuvels werd gewonnen. De tegels werden bij elkaar gehouden door een mengsel van klei en plantenvezels, dat gedurende de eeuwen is weggeërodeerd.
Structuren[bewerken | brontekst bewerken]
- Salón de las Columnas (zuilenhal)
- Calzada Mayor (hoofdstraat)
- Juego de Pelota (kaatsbaan)
- Pirámide Votiva (votiefpiramide)
- Escalinata (trap)
- Andere platformen
- Muralla (ommuring)
- Ciudadela (versterking)
- El Cuartel (hoofdkwartier)
- Pirámide de los Sacrificios (offerpiramide)
Museum[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de site is een klein museum opgericht.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Het is niet met zekerheid bekend wie La Quemada gebouwd heeft. Er wordt onder andere geopperd dat het de Caxcanes, een Chichimeekse stam, zijn geweest, de Tarasken of een buitenpost van Teotihuacán of de Tolteken. De Spaanse priester Francisco Javier Clavijero heeft geopperd dat La Quemada Chicomostoc is geweest, de legendarische plaats waar de Azteken negen jaar woonden nadat zij Aztlan hadden verlaten. Radiokoolstofdatering heeft uitgewezen dat La Quemada tussen 300 en 1200 is gebouwd, waarschijnlijk door een lokaal volk dat goede banden onderhield met Teotihuacán. Er zijn op verschillende plaatsen in de vindplaats brandplekken aangetroffen, wat erop wijst dat La Quemada gewelddadig ten onder is gegaan.
Op de site zijn grote hoeveelheden menselijke beenderen aangetroffen met sporen van desarticulatie en ontvlezing.[1][2] Na analyse bleek dat de binnen de tempel aangetroffen resten behoorden tot alle leeftijden en geslachten. Ze vertoonden oppervlakkige snijmerken, wat erop wijst dat ze schoongemaakt werden na een periode van desiccatie en dus waarschijnlijk binnen het kader van voorouderverering. De beenderen afkomstig van buiten de tempel behoorden waarschijnlijk toe aan gekannibaliseerde vijanden. Dit valt af te leiden uit sporen van snijden, verbranden en versplinteren. Dit fenomeen viel samen met een woelige periode na de ondergang van Teotihuacan, toen de verdedigingsmuren van de site werden uitgebouwd.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Ben E. Nelson (1997), “Chronology and Stratigraphy at La Quemada, Zacatecas, Mexico.” in: Journal of Field Archaeology, 24 (1997), blz. 85–109
- (de) A. Lelgemann (1993), Die Zitadelle von La Quemada (Berlijn, dissertatie)
- (en) J. Alden Mason (1937), “Late archaeological sites in Durango, Mexico, from Chalchihuites to Zape”, in: Twenty-fifth Anniversary Studies of the Philadelphia Anthropological Society, vol. I, blz. 127-146
- (de) Carl de Berghes (1855), Situations plan der Ruinen einer alten Mexicanichen Stadt bekannt unter dem Namen von los Edificios de la Quemada
Bronnen
|
