Lex Iulia de civitate Latinis danda

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De lex Iulia de civitate Latinis et sociis danda[1] was een Romeinse wet van consul Lucius Julius Caesar op het einde van de bellum sociorum (90 v.Chr.).

Deze wet schonk het Romeins burgerrecht aan heel Latium en enkele van de socii.[2] De nieuwe burgers werden echter in een beperkt aantal van de tribus van Rome ingedeeld, opdat ze niet te veel macht zouden krijgen in de comitia tributa.[3]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Cicero, Pro Bablus 21.
  2. Aulus Gellius, Noctes Atticae IV 3, Appianus, Bellum Civile I 49, Cicero, Pro Bablus 21, Velleius Paterculus, Historia Romana II 16, 20.
  3. Appianus, Bellum Civile I 49, Velleius Paterculus, Historia Romana II 20.

Antieke bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Referentie[bewerken | brontekst bewerken]

  • art. Lex Julia, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 536.