Overleg:Kredietcrisis/Archief/mei 2009

{{subst:Overleg:Kredietcrisis/SubstArchief}}

Stress test

De meeste resultaten zijn op dit moment uitgelekt, Bank of America zou $ 34 mrd extra nodig hebben (zie hier) en Citigroup $5 mrd extra, omdat ze preferente aandelen van de staat hebben omgezet naar gewone aandelen. Hiervan heb ik gelezen dat omzetting naar gewone aandelen een van de mogelijkheden is om de balans te verbeteren; de manieren zijn: het aantrekken van nieuw kapitaal, bedrijfsonderdelen verkopen of die omzetting. Dit is wat mij betreft masterclass economie. Als iemand het kan uitleggen, zou het misschien een idee zijn om er een paragraaf aan te wijden, want het hoort wel bij de kredietcrisis-materie. Mijn twee vragen zijn: heeft BofA nu werkelijk $34 mrd nodig boven de $45 mrd die ze al van de staat hebben gekregen, of is $34 mrd het bedrag waarvan de Treasury vindt dat ze dat nodig hebben als buffer? Mijn tweede vraag: hoe kan Citigroup door een wisseltruc (dat was het) maar $5 mrd tekort komen, terwijl ze eigenlijk $45 mrd tekort kwamen bij de stress test? Misschien kan iemand een paragraaf schrijven over die stresstest.

Daarnaast heb ik vernomen dat het ontkomen aan de resultaten van die test, heel erg belangrijk wordt gevonden door de banken die er onderwerp van zijn: Bank of New York Mellon, Goldman Sachs en JP Morgan zouden bijvoorbeeld ontzettend graag van de staatssteun afwillen en alles willen doen om maar hun bonuscultuur te behouden. Daar zou misschien ook een verklarend stukje over moeten komen, misschien niet in dit artikel maar wel in Bonuscultuur. Je kunt de bonuscultuur kennelijk niet alleen verklaren door te stellen dat het een graaicultuur is; je moet ook verklaren hoe bonussen de winst vooruithelpen. Momenteel wordt algemeen gesteld, dat de bonussen (als uitgevoerd in de afgelopen tien jaar) NIET te maken hadden met prestaties of met verbeterende winsten. Daar zou ik dan graag alles over willen lezen. - Art Unbound 7 mei 2009 23:03 (CEST)

Ik zie ongeveer wat je gedaan hebt, Martin. Dit grapje is zo ingewikkeld, dat je er makkelijk een proefschift over kunt schrijven. - Art Unbound 9 mei 2009 23:49 (CEST)

Uhm, grapje? Bedoel je wat ik geschreven heb over "achtergronden bij de bonuscultuur"? Dat is het resultaat van een (redelijk heftige) discussie met m'n baas, die uit een omgeving komt waar bonussen gebruikelijk waren en die lichtelijk met zijn oren stond te klapperen toen plotseling bonusontvangers verantwoordelijk werden gehouden voor ongeveer alles wat er sinds de zondeval fout gegaan was. Wat die uitkomsten van de stress test betreft: ik wou dat nog even laten zakken, want ik ben nog geen goeie analyse tegengekomen waarin men alle berekeningen heeft overgedaan. Ik ben het op voorhand met iedereen eens die zegt dat je de uitslag niet moet vertrouwen, maar de huidige verdenkingen moeten iets meer onderbouwd zijn voordat ik er een requisitoir op kan baseren. Wat het terugbetalen van TARP-geld betreft: ik kan me voorstellen dat banken die in staat zijn hun eigen broek op te houden er geen behoefte aan hebben om zich door Uncle Tim beperkingen te laten opleggen, omdat lui verderop in de straat er een zooi van gemaakt hebben. Misschien dat we er, overigens, ook goed aan doen ons te realiseren dat we slechts een stel lui-vanaf-de-zijlijn zijn, die x-duizend kilometer verderop proberen chocola te maken van een serie gebeurtenissen die ieder voor zich een meerdelige studie verdienen. Plus dat ik me best kan voorstellen dat direct betrokkenen er nog geruime tijd stijf hun mond over dicht houden. (De branche is er van overtuigd dat Fortis Nederland in de dagen voorafgaand aan het weekend van het ingrijpen door Wouter Bos door DNB overeind is gehouden met omvangrijke noodkredieten. Ik durf niet eens hier te zeggen welke bedragen ik inmiddels heb horen fluisteren. Ik denk niet dat het werkelijke bedrag de eerste decennia toegegeven zal worden.) Conclusie: we zijn voorlopig gehouden ons te beperken tot de vaststaande feiten, en ons te onthouden van speculaties.

Ten aanzien van de bij de stress test genoemde bedragen van $ 34 miljard en zo: of dat de bedragen zijn die ze tekort komen weet ik dus niet, maar het zijn wel de bedragen die hen opgedragen is aan nieuw kapitaal aan te trekken. Of dat ik de vorm van het omzetten van preferred shares mag weten we binnenkort, te weten ergens medio juni, want dan moeten ze hun plannen om dat binnen te halen hebben ingeleverd. Ik heb overigens begrepen dat als hen dat niet lukt, Tim al heeft beloofd dat hij zijn portemonnee zal trekken. Dus dat plan kan er simpel uitzien: "Wij stellen ons voor de ons opgedragen $ x miljard op te halen door het u ons te laten overmaken."

Haute finance is heel simpel, als je eenmaal bereid bent te snappen dat achter elke spiegel weer een nieuwe lachspiegel zit. Groet, MartinD 10 mei 2009 21:48 (CEST)

Dat "grapje" was natuurlijk een ironische bewoording Martin, maar daar weet jij alles van. Ik heb ooit eenmaal te maken gehad met een "bonuscultuur" en dat ging toen zo: als verkoper werden we beloond volgens een oplopende schaal. Zes maanden lang zat ik in de top van die schaal, maar van betaling was geen sprake. Uiteindelijk kwam de vakbond erbij, ik kreeg een uittredingssom en die bonus ging sam-sam. Als je goed presteert wil je die bonus. Als je slecht presteert en je strijkt toch een bonus op, zou ik me persoonlijk bijzonder belazerd voelen, maar ja, dat is een morele houding. In mijn handel werd er zo slecht betaald, dat er ook uitzonderlijk veel werd gestolen, dus een bonus was zoveel als een beloning voor niet stelen. Door die beloning niet uit te betalen werd je alsnog gestraft voor wat je niet gedaan had. Dat zijn boevenpraktijken. In de bankwereld word je alsnog extra beloond voor je boevenpraktijken. Tja, dan houdt het een beetje op. Dat is uiteraard niet persoonlijk. - Art Unbound 11 mei 2009 22:09 (CEST)

Don't worry, ik vat dat niet persoonlijk op. Ik zit bij een organisatie die niet met bonussen werkt. Groet, MartinD 13 mei 2009 12:06 (CEST)

Fortis neutraal?

Is dit neutraal? Doordat deze beleggers zich niet goed gerealiseerd hebben dat beleggen meer risico draagt dan sparen, zijn er verschillende juridische acties om compensatie te verkrijgen. Dit is één van de factoren die de onvrede kan verklaren. Maar een hoger risico wil niet zeggen dat alles kan. Zeker zonder de formele toelating van de aandeelhouders. Onvrede heeft zeker ook te maken met slechte communicatie van de overheid, die zelf de koers van het aandeel in gevaar bracht, bokkensprongen, na één week opnieuw beginnen te praten met Nederland en dat nog aankondigen ook. Ik denk niet dat een andere bank op die manier "gered" werd. Waarschijnlijk werd om ideologische redenen Brown toen nog niet gevolgd met de desastreuze gevolgen vandien. Er was ook de fanatieke koppigheid om met alle middelen die betwistbare methode te verdedigen. Dat ging zover dat na een rechtelijke tussenkomst die regering moest opstappen. Bankaandeelhouders werden slachtoffer van een ongewone en zware waardevermindering, ten gevolge van buitenlandse financiële structuren. Maar die schade werd een beetje beperkt omdat de overheid het zich niet kon permitteren de banken failliet te laten gaan. Behalve dan voor Fortis, Lehmann Broters, ...