Primera División 1917 (Uruguay)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Primera División
Vlag van Uruguay
Land Uruguay
Bond AUF
Competitie Primera División
Seizoensdetails
Seizoen 1917
Kampioen Club Nacional de Football
Topscorer(s) Héctor Scarone (Club Nacional de Football)
Aantal clubs 10
Algemeen
Opgericht 1900
Website auf.org.uy
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 1917 van de Primera División was het zeventiende seizoen van de hoogste Uruguayaanse voetbalcompetitie, georganiseerd door de Asociación Uruguaya de Football. De Primera División was een amateurcompetitie, pas vanaf 1932 werd het een professionele competitie.

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen tien ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1917. De negen ploegen die vorig jaar deelnamen keerden dit seizoen allemaal terug; Charley FC promoveerde vanuit de Divisional Intermedia.

Primera División 1917 (Uruguay)
Montevideo
Montevideo
Alle teams in de Primera División 1917 waren afkomstig uit Montevideo
Club Stad Stadion Vorig seizoen
Central FC Montevideo Parque Ricci 4e
Charley FC Montevideo Onbekend 1e (Int.)
Defensor FC Montevideo Onbekend 8e
Dublin FC Montevideo Onbekend 7e
Montevideo Wanderers FC Montevideo Estadio Belvedere 3e
Club Nacional de Football Montevideo Gran Parque Central 1e
CA Peñarol Montevideo Las Acacias 2e
Reformers FC Montevideo Onbekend 9e
River Plate FC Montevideo Parque Lugano 5e
Universal FC Montevideo Parque Salvo 6e

Competitie-opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Alle deelnemende clubs speelden tweemaal tegen elkaar (thuis en uit). De ploeg met de meeste punten werd kampioen.

De titelstrijd ging in 1917 tussen de rivalen Club Nacional de Football (titelverdediger) en CA Peñarol. Tijdens hun eerste ontmoeting in de competitie (20 mei) boekte Nacional een ruime 4–0 overwinning. Op 11 november troffen ze elkaar voor de tweede maal in competitieverband. Nacional was toen nog ongeslagen in de competitie en Peñarol moest winnen om nog kans te maken op de landstitel. Dit lukte de Aurinegros echter niet: de ontmoeting eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.[1] Door deze puntendeling was Nacional zeker van de landstitel.[2] Het was voor de Tricolores de derde landstitel op rij. Hierdoor mochten ze de beker houden.

Nacional werd net als vorig seizoen ongeslagen kampioen. Peñarol eindigde (voor de vierde maal op rij) als tweede, vier punten achter Nacional. Universal FC was de beste van de overige deelnemers met 21 punten, dertien minder dan Nacional. Debutant Charley FC eindigde als achtste, net boven Reformers FC en Defensor FC. Deze twee ploegen bezetten voor het tweede seizoen op rij de onderste twee plekken. Dit keer was er (in tegenstelling tot vorig seizoen) wel een degradant. Hierdoor degradeerde rode lantaarn Defensor na drie jaar in de Primera División weer naar een lagere divisie.

Kwalificatie voor internationale toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 1900 werd de Copa de Competencia Chevallier Boutell (ook wel bekend als de Tie Cup) gespeeld tussen Uruguayaanse en Argentijnse clubs.[3] De winnaar van de Copa Competencia kwalificeerde zich als Uruguayaanse deelnemer voor dit toernooi. Sinds 1905 werd om een tweede Rioplatensische beker gespeeld, de Copa de Honor Cousenier.[4] De winnaar van de Copa de Honor plaatste zich namens Uruguay voor dit toernooi. De Copa Competencia en Copa de Honor waren allebei een officiële Copa de la Liga, maar maakten geen deel uit van de Primera División.

In 1913 werd er een derde Rioplatensische beker geïntroduceerd, de Copa Ricardo Aldao (afgekort tot Copa Aldao), genoemd naar de voorzitter van het Argentijnse Club de Gimnasia y Esgrima die de beker had geschonken. De Copa Aldao werd betwist tussen de landskampioenen van beide landen om zo te bepalen wie zich de beste Rioplatensische ploeg zou mogen noemen. In tegenstelling tot de andere twee bekers (waarvan de Uruguayaanse deelnemer werd bepaald in een apart toernooi) werd de Uruguayaanse club die aan de Copa Aldao meedeed dus wel bepaald middels de Primera División.[5]

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Club Sp. W G V Pnt. DV DT DS
Club Nacional de Football 18 16 2 0 34 47 3 +44
2. CA Peñarol 18 14 2 2 30 31 12 +19
3. Universal FC 18 8 5 5 21 24 18 +6
4. Montevideo Wanderers FC 18 6 5 7 17 17 16 +1
5. River Plate FC 18 5 5 8 15 18 27 –9
6. Dublin FC 18 6 2 10 14 22 28 –6
7. Central FC 18 4 6 8 14 14 23 –9
8. Charley FC 18 5 3 10 13 11 24 –13
9. Reformers FC 18 3 5 10 11 9 23 –14
10. Defensor FC 18 2 7 9 11 9 28 –19

Legenda[bewerken | brontekst bewerken]

Kleur Kwalificatie voor
Copa Aldao 1917
Copa de Honor Cousenier 1917 (winnaar Copa de Honor)
Tie Cup 1917 (winnaar Copa Competencia)
Divisional Intermedia 1918
Winnaar Primera División 1917

Club Nacional de Football
6e titel

Topscorer[bewerken | brontekst bewerken]

Héctor Scarone van landskampioen Nacional werd topscorer met veertien doelpunten.[6]

Speler Club(s) Goals
1. Vlag van Uruguay Héctor Scarone Club Nacional de Football 14