Kerncentrale Dodewaard
De Kernenergiecentrale Dodewaard in Dodewaard was de eerste kerncentrale in Nederland. De kernreactor werd in het bijzijn van Koningin Juliana op 26 maart 1969 in gebruik genomen. Hoofddoel was het opdoen van kennis en ervaring met het opwekken van elektriciteit d.m.v. kernsplijting. De bouw zelf was al in 1965 begonnen. De centrale zelf is een Boiling Water reactor (BWR) oftwel "passief-veilige kokend-water-reactor" en had een vermogen van 58 MegaWatt. Dit was voldoende om een stad als Arnhem van stroom te voorzien. Het heeft 28 jaar lang gedraaid, aangesloten op het landelijke koppelnet.
De centrale is eigendom van de NV Gemeenschappelijke Kernenergiecentrale Nederland (GKN) en is gebouwd in de uiterwaarden van de Waal buiten het dorp Dodewaard. De centrale is gebouwd op een niveau van 13,20 meter boven NAP om veilig te staan in tijden van hoogwater. Voor de aan- en afvoer van materiaal beschikt de centrale over een brug over een dode zijarm van de rivier en een thans buiten dienst zijnde kleine haven. In deze haven werd ook het koelwater opgepompt.
De sluiting
Op 26 maart 1997 werd de centrale uit bedrijf genomen als gevolg van een beslissing van de eigenaren van de centrale wegens de onrendabelheid en het ongunstige politieke klimaat jegens kernenergie in Nederland, 7 jaar eerder dan gepland. De centrale wordt gefaseerd buiten werking gesteld. Eerst wordt alle splijtstof afgevoerd uit de centrale. Daarna volgt een 'veilige insluiting' die de overgebleven radioactiviteit hermetisch insluit. De insluiting blijft 40 jaar actief waardoor de radioactiviteit van kortlevende isotopen afneemt. Het hele complex zal daarna afgebroken worden en zal het terrein weer tot een natuurlijke weide terugkeren.
Op 9 april 2003 is de laatste splijtstof uit de centrale afgevoerd en op 1 juli 2005 is de 40-jarige wachttijd ingegaan. Het complex zal gedurende deze periode streng bewaakt blijven.
Externe links
Site van de Voormalige Kernenergiecentrale te Dodewaard (KCD)