Bas Veth (schrijver)
Zie voor de gelijknamige kunstschilder het artikel Bas Veth (kunstschilder)
Bastiaan (Bas) Veth (Amsterdam, 21 oktober 1860 - Bussum, 22 februari 1922) was een Nederlands prozaschrijver. Van zijn leven is vooralsnog alleen bekend, dat hij al jong belang stelde in beeldende kunst, muziek en literatuur en als handelaar twaalf jaar in Nederlands-Indië verbleef, onder meer in Padang, Makassar en Soerabaja.
Terug in Nederland schreef hij zijn sarcastische afrekening Het leven in Nederlandsch-Indië (1900)[1], waarvan een hoofdstuk tevens in De Gids verscheen [2]. Veth beschouwde de kolonie als "de incarnatie van de ellende" en verafschuwde de platte geldzucht van de "barbaren", de koloniale Europeanen. Het boek riep in Indië een storm van protest op.
Literatuur
- R. Nieuwenhuys (ed.), Het leven in Nederlandsch Indië (1977).
- R. Nieuwenhuys, Indië belasterd en gewroken, Bas Veth en zijn tegenstanders, in: Oost-Indische Spiegel (1972).[3]