Spreekgebaar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het spreekgebaar is het opsteken van de rechterhand met de wijsvinger en de middelvinger naastelkaar gestrekt en de duim soms gevouwen over de naar binnen gebogen ringvinger en pink. Met dit gebaar geboden vroeger oratoren hun toehoorders tot stilte en aandacht.[1] In moderne tijden dient het ter bevestiging van het uitspreken van of instemmen met een eed. In sommige landen wordt voor dit laatste de opgestoken open hand gebruikt.