Stephanie Rehe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stephanie Rehe
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Fontana, Californië
Geboortedatum 5 november 1969
Woonplaats Oceanside
Lengte 1,80 m
Gewicht 66 kg
Profdebuut september[1] 1985
Met pensioen 1993
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 579.168 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 151–99
Titels 5 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 10e (13 maart 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1985, 1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1986, 1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 71–59
Titels 2 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 10e (5 oktober 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1988, 1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1988, 1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1988, 1992)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5–6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1988, 1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1988, 1991)
Laatst bijgewerkt op: 6 februari 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1985 18
1986 19 88
1987 28 80
1988 14 61
1990 58
1991 125 45
1992 74 12

Stephanie Rehe (Fontana, 5 november 1969) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Haar beide ouders kwamen uit Duitsland.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Bij de junioren werd zij de nummer één van de Verenigde Staten in successievelijk iedere leeftijdsgroep (12, 14, 16, 18 jaar).[2] Zij was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1993, terwijl zij nog tot in 1987 studeerde aan de San Gorgonio High School[2] in San Bernardino (Californië).

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Op Wimbledon 1984 won Rehe de meisjesdubbelspeltitel, samen met landgenote Caroline Kuhlman – in de finale versloegen zij het Sovjet-koppel Viktorija Milvidskaja en Larisa Savtsjenko.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Rehe debuteerde in 1983 als kwalificante op het WTA-toernooi van Rome (gehouden in Perugia). Zij won in januari 1984 haar eerste partij van een hoofdtoernooi, op het WTA-toernooi van Pennsylvania (gehouden in Hershey). In mei van dat jaar had zij haar grandslamdebuut op Roland Garros. In 1985 won zij haar eerste grandslampartijen, op Wimbledon, waar zij in de derde ronde verloor van Steffi Graf. In september van dat jaar stond zij voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Salt Lake City – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Camille Benjamin te verslaan; zij verloor geen enkele set gedurende het gehele toernooi.[2] In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 1988 in San Diego.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de tiende plaats, die zij bereikte in maart 1989.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Wegens een rugoperatie speelde Rehe in 1989 en de helft van 1990 niet.[2] Vanaf 1991 behaalde zij in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij stond dat jaar voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Straatsburg, samen met landgenote Lori McNeil – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Manon Bollegraf en Mercedes Paz te verslaan. In totaal won zij twee WTA-titels, de andere in 1992 op het Tier II-toernooi van Indian Wells, samen met de Duitse Claudia Kohde-Kilsch.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het Australian Open 1992, met de Nederlandse Brenda Schultz aan haar zijde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de tiende plaats, die zij bereikte in oktober 1992.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte zij de kwartfinale op het Australian Open 1992, samen met de Kroaat Goran Ivanišević.

Na de tennisloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In het voorjaar van 1993, op 23-jarige leeftijd, beëindigde zij haar tenniscarrière. Zij studeerde voor fysio­therapeut, studeerde met lof af in 2001, en houdt praktijk in Palm Desert (Californië).[3][4]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1985-09-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Verenigde Staten Camille Benjamin 6-2, 6-4
2. 1985-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa hardcourt Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini 6-4, 6-7, 7-5
3. 1987-10-18 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Verenigde Staten Camille Benjamin 7-5, 7-6
4. 1988-04-24 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Nederland Brenda Schultz 6-4, 6-4
5. 1988-08-07 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ann Grossman 6-1, 6-1
verloren finales
1. 1986-08-03 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Melissa Gurney 2-6, 4-6
2. 1988-04-17 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick 3-6, 5-7

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1991-05-26 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Argentinië Mercedes Paz
6-7, 6-4, 6-4
2. 1992-03-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Duitsland Claudia Kohde-Kilsch Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Verenigde Staten Kathy Rinaldi
6-3, 6-3
verloren finales
1. 1992-04-12 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Kimiko Date Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
Vlag van Japan Rika Hiraki
7-5, 6-7, 0-6
2. 1992-10-04 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Duitsland Claudia Kohde-Kilsch Vlag van Italië Linda Ferrando
Vlag van Tsjecho-Slowakije Petra Langrová
6-1, 3-6, 4-6

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1992-08-02 Vlag van Verenigde Staten Norfolk $10.000 hardcourt Vlag van Japan Nana Miyagi 6-2, 0-6, 6-3

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 4R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 4R 4R 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1986 1988 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open g.t. HF 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 3R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1988 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open KF 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]