Stoclet-Madonna

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stoclet-Madonna
Maria en Kind
Madonna Stroganoff
Stoclet-Madonna
Kunstenaar Duccio di Buoninsegna
Jaar ca. 1290-1300
Ontstaan in Siena
Stijl mengeling van Byzantijns en gotiek
Genre devotiestuk
Techniek tempera en goud op paneel
Afmetingen 23,8 × 16,5 cm
met lijst: 27,9 × 21 cm
Verblijfplaats New York, Metropolitan Museum of Art
Inventarisnummer 2004.442
Werken van Duccio
Vorige Madonna van de franciscanen
Volgende Madonna van Perugia
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

De Stoclet-Madonna is een paneeltje uit circa 1300 dat wordt toegeschreven aan de Siënese kunstschilder Duccio di Buoninsegna.

De Stoclet-Madonna lijkt een reactie op de vernieuwingen die de jonge Giotto en andere kunstenaars in de bovenkerk van de basiliek in Assisi verwezenlijkten. Maria en Christus staan achter een borstwering waarvan de consoles met acanthusbladeren globaal overeenkomen met de in verkort geschilderde architraven boven de fresco's over het leven van Franciscus van Assisi.

De slingerende gouden zoom aan haar gewaad herinnert nog aan de Madonna Rucellai en de Madonna van de franciscanen, maar de algehele indruk is realistischer, met een zachte, natuurlijke lichtval. De zware Byzantijnse hoofd- en schouderdoek (maphorion) die Maria als de moeder van God op de panelen van oudere kunstenaars zoals Coppo di Marcovaldo droeg, is vervangen door een dunne, soepele sluier en net als op de Madonna van Crevole grijpt Christus ernaar, omdat hij hierin zijn doodskleed herkent. In de uitwerking van dit motief en de modellering van de sluier is Duccio waarschijnlijk beïnvloed door gotische ivoren uit Frankrijk en door het werk van de beeldhouwer Giovanni Pisano, in het bijzonder diens sibillen van de kansel in Pistoia.[1]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Luciano Bellosi (1994): Duccio di Buoninsegna. In Enciclopedia-dell'-Arte-Medievale, te lezen op treccani.it
  • Keith Christiansen (2008): Duccio and the Origins of Western Painting, New Haven: Yale University Press. Eerder verschenen in The Metropolitan Museum of Art Bulletin 66, nr. 1 (zomer 2008). Te lezen op www.metmuseum.org
  • John White (1979): Duccio. Tuscan Art and the Medieval Workshop, Londen: Thames and Hudson.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Bellosi (1994); White (1979), p. 62