Tafeltennis op de Olympische Zomerspelen 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram tafeltennisTafeltennis op de Olympische Zomerspelen 2020
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 24 juli tot en met 6 augustus 2021
Sport Tafeltennis
Accommodatie(s) Tokyo Metropolitan Gymnasium
Landen 24
Deelnemers 172
Evenementen 5
Vorige: 2016     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Tafeltennis op de
Olympische Zomerspelen 2020
Enkelspelmannenvrouwen
Dubbelspel gemengd
Teammannenvrouwen

Tafeltennis is een van de sporten die beoefend worden op de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio, Japan. De onderdelen worden van 24 juli tot en met 6 augustus 2021 afgewerkt. Voor zowel de mannen als de vrouwen bestaat er een competitie in het enkelspel en in teams. Ook is er een gemengd dubbelspel.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Als gastland kreeg Japan in totaal zes plaatsen toegewezen. Een team van drie spelers bij zowel de mannen als de vrouwen, waarvan er per geslacht ook nog één meedoet in de individuele onderdelen. Ook doen ze mee in het gemengd dubbelspel.[1]

Bij de teams was er voor elk continent een kwalificatietoernooi, waardoor er zes landen kwalificeerden. Daarnaast waren er nog negen plaatsen te vergeven via de wereldwijde kwalificatie.[1]

Bij het gemengde dubbelspel was er ook voor elk continent een kwalificatietoernooi, waardoor ook hier zes landen kwalificeerden. Vijf plekken waren te vergeven op de World Tour 2020 en vier op de finale van de World Tour 2019. Als een land zich ook bij de teams had gekwalificeerd moest de speler in het gemengd dubbelspel ook in dat team zitten.[1]

In het enkelspel waren tussen 64 en 70 plekken te vergeven. Landen waarvan er een team is gekwalificeerd mogen twee individuele sporters inschrijven. Hierdoor werden er 32 plekken vergeven. 22 plekken werden verkregen door landen waarvan het team zich niet wist te plaatsen, maar die zich via continentale toernooi hadden geplaatst. De overgebleven plaatsen worden opgevuld door een kwalificatietoernooi, waar minimaal twee en maximaal acht mensen zich kunnen plaatsen. Daarna wordt er nog minimaal één plaats vergeven aan de hand van de wereldranglijst. Het maximum ligt hier op dertien.[1]

Wedstrijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel↓ / Datum → 24 25 26 27 28 29 30 31 1 2 3 4 5 6
Mannen enkel V ¼ ½ F
Mannen team V ¼ ½ F
Vrouwen enkel V ¼ ½ F
Vrouwen team V ¼ ½ F
Gemengd dubbel V ¼ ½ F

V Voorrondes   ¼ Kwartfinales   ½ Halve finales   F Finale  

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Enkelspel (m) Vlag van China CHN Ma Long Vlag van China CHN Fan Zhendong Vlag van Duitsland GER Dimitrij Ovtcharov
Team (m) Vlag van China CHN Fan Zhendong
Ma Long
Xu Xin
Vlag van Duitsland GER Dimitrij Ovtcharov
Patrick Franziska
Timo Boll
Vlag van Japan JPN Jun Mizutani
Koki Niwa
Tomokazu Harimoto
Enkelspel (v) Vlag van China CHN Chen Meng Vlag van China CHN Sun Yingsha Vlag van Japan JPN Mima Ito
Team (v) Vlag van China CHN Chen Meng
Wang Manyu
Sun Yingsha
Vlag van Japan JPN Miu Hirano
Kasumi Ishikawa
Mima Ito
Vlag van Hongkong HKG Doo Hoi Kem
Lee Ho Ching
Minnie Soo Wai Yam
Dubbel (gemengd) Vlag van Japan JPN Jun Mizutani
Mima Ito
Vlag van China CHN Xu Xin
Liu Shiwen
Vlag van Chinees Taipei TPE Lin Yun-ju
Cheng I-ching

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van China China CHN 4 3 0 7
2 Vlag van Japan Japan JPN 1 1 2 4
3 Vlag van Duitsland Duitsland GER 0 1 1 2
4 Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei TPE 0 0 1 1
5 Vlag van Hongkong Hongkong HKG 0 0 1 1
Totaal 5 5 5 15