Wereldbeker schaatsen 2015/2016 - Massastart vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker schaatsen
2015/2016
500 mmannenvrouwen
1000 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
3 & 5 kmvrouwen
5 & 10 kmmannen
Massastartmannenvrouwen
Teamsprintmannenvrouwen
Achtervolgingmannenvrouwen
Grand World Cupmannenvrouwen
WB-wedstrijden
Calgary · Salt Lake City · Inzell · Heerenveen (1) ·
Stavanger · Heerenveen (2)

De massastart voor vrouwen voor de wereldbeker schaatsen 2015/2016 stond voor de vijfde keer officieel op het programma, dit seizoen vijf keer, eenmaal minder dan in 2014/2015. De massastart stond dit seizoen voor de tweede maal ook op het programma van de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2016 en de wereldbekerserie gold als kwalificatiereeks daarvoor.

Titelverdediger was de Canadese Ivanie Blondin; Blondin eindigde vijf keer op het podium, maar won geen enkele race. Irene Schouten won drie races en het eindklassement. Ook Kim Bo-reum en Misaki Oshigiri wonnen een wedstrijd.

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

De vrouwen reden een race van 16 rondes. Na 4, 8 en 12 rondes was er een tussensprint waar de eerste drie rijders respectievelijk 5, 3, en 1 punt kregen. In de eindsprint na 16 rondes kregen de eerste drie rijders respectievelijk 60, 40, en 20 punten. De einduitslag werd eerst bepaald aan de hand van het behaalde aantal punten, op deze manier was de top drie van de eindsprint ook altijd het podium van de wedstrijd, terwijl achter het podium eerst alle schaatssters met punten uit de tussensprints kwamen. Voor rijders die een gelijk puntenaantal behaalden, inclusief diegenen zonder punten, was de volgorde van de eindsprint bepalend. Deelnemers die de race niet uitreden verloren eventuele punten behaald in de tussensprints.

De eerste vier wedstrijden was er ook een B-groep, het aantal schaatssters per land was beperkt tot maximaal drie in het totaal en maximaal twee per startdivisie.

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd: Goud: Tijd Punten Zilver: Tijd Punten Brons: Tijd Punten
Calgary Kim Bo-reum
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
8.36,04 60 Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.36,09 41 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.36,16 23
Salt Lake City Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.27,19 60 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.27,45 40 Misaki Oshigiri
Vlag van Japan Japan
8.27,82 20
Inzell Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.18,41 60 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.18,43 40 Park Do-yeong
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
8.18,61 20
Heerenveen (1) Misaki Oshigiri
Vlag van Japan Japan
8.22,80 65 Carien Kleibeuker
Vlag van Nederland Nederland
8.23,23 43 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.27,96 20
Heerenveen (2) Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.16,63 60 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.16,88 40 Miho Takagi
Vlag van Japan Japan
8.16,93 20

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

# Schaatsster Land CAL SLC INZ HEE1 HEE2 Totaal
Goud Irene Schouten Vlag van Nederland Nederland 80 100 100 36 150 466
Zilver Ivanie Blondin Vlag van Canada Canada 70 80 80 70 120 420
Brons Misaki Oshigiri Vlag van Japan Japan 25 70 100 76 271
4 Miho Takagi Vlag van Japan Japan 36 16 28 45 104 229
5 Hao Jiachen Vlag van China China 21 36 24 32 90 203
6 Heather Richardson-Bergsma Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 50 28 45 24 36 183
7 Luiza Złotkowska Vlag van Polen Polen 11 50 32 40 32 165
8 Liu Jing Vlag van China China 14 40 50 12 45 161
9 Janneke Ensing Vlag van Nederland Nederland 32 60 40 25 157
10 Park Do-yeong Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 40 19 70 21 150
12 Carien Kleibeuker Vlag van Nederland Nederland 11 25 80 14 130
15 Kim Bo-reum Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 100 5 105