Wereldbeker schaatsen 2015/2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker schaatsen
2015/2016
500 mmannenvrouwen
1000 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
3 & 5 kmvrouwen
5 & 10 kmmannen
Massastartmannenvrouwen
Teamsprintmannenvrouwen
Achtervolgingmannenvrouwen
Grand World Cupmannenvrouwen
WB-wedstrijden
Calgary · Salt Lake City · Inzell · Heerenveen (1) ·
Stavanger · Heerenveen (2)

De Wereldbeker schaatsen 2015/2016 (officieel: ISU World Cup Speed Skating 2015/16) is een internationale schaatscompetitie verspreid over het gehele schaatsseizoen 2015-2016. De wereldbeker schaatsen wordt georganiseerd door de Internationale Schaatsunie (ISU).

Er waren dit seizoen zes wereldbekerweekenden, één minder dan in het voorgaande jaar, maar wel met telkens korte én lange afstanden. De eerste wedstrijd was van 13 t/m 15 november 2015 in Calgary en de finale was op 11, 12 en 13 maart 2016 in Heerenveen. Voor het eerste jaar was de teamsprint een officieel onderdeel. Ook werden er punten uitgedeeld voor het allround- en sprintklassement in Stavanger die gebruikt werden als kwalificatietoernooi voor de wereldkampioenschappen schaatsen allround 2016 en de wereldkampioenschappen schaatsen sprint 2016.

Na de WK sprint werd bekend dat veelwinnaar Pavel Koelizjnikov tijdens de WK afstanden positief testte op meldonium. Doordat de ISU niet kon bewijzen dat de meldonium genomen was in de periode dat het reeds verboden was, bleef dit zonder gevolgen.

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Datum 500m 1000m 1500m 3k/5k 5k/10k Massastart Allround Sprint Teamsprint Achtervolging Details
Vlag van Canada Calgary 13–15 november 2015 2x 1x 1x 1x 1x 1x 1x Wereldbeker 1
Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City 20–22 november 2015 2x 1x 1x 1x 1x 1x Wereldbeker 2
Vlag van Duitsland Inzell 4–6 december 2015 2x 1x 1x 1x 1x 1x Wereldbeker 3
Vlag van Nederland Heerenveen 11–13 december 2015 2x 1x 1x 1x 1x 1x 1x Wereldbeker 4
Vlag van Noorwegen Stavanger 29–31 januari 2016 2x 2x 1x 1x 1x 1x Wereldbeker 5
Vlag van Nederland Heerenveen 11–13 maart 2016 2x 1x 1x 1x 1x 1x 1x Wereldbekerfinale
Totaal 12x 7x 6x 5x 1x 5x 1x 1x 4x 4x

Eindpodia[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand 1e 2e 3e
500 m Vlag van Rusland Pavel Koelizjnikov Vlag van Rusland Roeslan Moerasjov Vlag van Canada Gilmore Junio
1000 m Vlag van Nederland Kjeld Nuis Vlag van Rusland Pavel Koelizjnikov Vlag van Nederland Gerben Jorritsma
1500 m Vlag van Rusland Denis Joeskov Vlag van Nederland Kjeld Nuis Vlag van Verenigde Staten Joey Mantia
5&10 km Vlag van Nederland Sven Kramer Vlag van Nederland Jorrit Bergsma Vlag van Noorwegen Sverre Lunde Pedersen
Massastart Vlag van Nederland Arjan Stroetinga Vlag van België Bart Swings Vlag van Italië Fabio Francolini
Sprint Vlag van Rusland Pavel Koelizjnikov Vlag van Nederland Kai Verbij Vlag van Nederland Kjeld Nuis
Allround Vlag van België Bart Swings Vlag van Noorwegen Sverre Lunde Pedersen Vlag van Noorwegen Håvard Bøkko
Teamsprint Vlag van Nederland Nederland Vlag van Rusland Rusland Vlag van Canada Canada
Achtervolging Vlag van Nederland Nederland Vlag van Noorwegen Noorwegen Vlag van Polen Polen
Grand World Cup Vlag van Nederland Kjeld Nuis Vlag van België Bart Swings Vlag van Rusland Pavel Koelizjnikov

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand 1e 2e 3e
500 m Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson-Bergsma Vlag van China Zhang Hong Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe
1000 m Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson-Bergsma Vlag van Nederland Marrit Leenstra
1500 m Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson-Bergsma Vlag van Nederland Marrit Leenstra
3&5 km Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková Vlag van Rusland Natalja Voronina Vlag van Nederland Irene Schouten
Massastart Vlag van Nederland Irene Schouten Vlag van Canada Ivanie Blondin Vlag van Japan Misaki Oshigiri
Sprint Vlag van Nederland Jorien ter Mors Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner
Allround Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková Vlag van Nederland Ireen Wüst Vlag van Nederland Linda de Vries
Teamsprint Vlag van China China Vlag van Nederland Nederland Vlag van Japan Japan
Achtervolging Vlag van Japan Japan Vlag van Nederland Nederland Vlag van Rusland Rusland
Grand World Cup Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson-Bergsma Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková

Limiettijden[bewerken | brontekst bewerken]

Om te mogen starten in de wereldbeker schaatsen 2015/2016 moesten de schaatsers na 1 juli 2014 aan de volgende limiettijden hebben voldaan. Voor deelname aan de ploegenachtervolging of massastart volstond het rijden van een van deze limiettijden (om het even welke). Om tegemoet te komen aan de bezwaren van de kleine schaatslanden voor wie de reis naar Salt Lake City of Calgary (de twee snelste banen in de wereld) vaak een zware grote financiële last is, was er sinds enige jaren een aparte (minder strenge) limiet opgenomen voor overige schaatsbanen. De limieten waren gelijk aan het voorgaande jaar.

Algemene limieten
Geslacht 500m 1000m 1500m 3000m 5000m 10.000m
Mannen 36,20 1.11,90 1.51,00 — 6.48,00 13.40,00 (10 km) of 6.35,00 (5 km)
Vrouwen 40,00 1.20,00 2.03,00 4.24,00 7.25,00 (5 km) of 4.15,00 (3 km) —
Versoepelde limieten buiten Salt Lake City of Calgary
Geslacht 500m 1000m 1500m 3000m 5000m 10.000m
Mannen 36,60 1.12,80 1.52,50 — 6.52,00 13.50,00 (10 km) of 6.40,00 (5 km)
Vrouwen 40,50 1.21,00 2.05,00 4.28,00 7.32,00 (5 km) of 4.20,00 (3 km) —

Voor de ploegenachtervolging en massastart mocht één schaatser worden ingeschreven die niet aan een van bovenstaande kwalificatietijden had voldaan, voor deze schaatsers geldt een versoepelde limiet van 1.57,50 (mannen) of 2.10,00 (vrouwen) op de 1500 meter.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldbeker_schaatsen_2015/2016&oldid=57887158"