Wereldkampioenschap ijshockey vrouwen 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het wereldkampioenschap ijshockey vrouwen 2015 was het 16e wereldkampioenschap ijshockey voor vrouwen in de hoogste divisie en werd gespeeld van 28 maart tot en met 4 april 2015 in Zweden. De speellocaties waren het Malmö isstadion en de Rosengårds ishall, beide in Malmö. De groepswedstrijden van de Zweedse ploeg en alle wedstrijden voor de vier hoogste plaatsen werden in het Malmö isstadion gespeeld.

Het deelnemersveld bestond uit de nummers 1 tot en met 7 van het vorige wereldkampioenschap in 2013 en Japan dat zich plaatste door als laatst geëindigde van de Olympische Spelen in 2014 een herkamp met de winnaar van Divisie 1 groep A 2014, Tsjechië, te winnen. Japan won die herkamp (die bestond uit een best of three competitie in Yokohama) met een 2-1 overwinning in de 3e wedstrijd. Wereldkampioen werd de Verenigde Staten met een 7-5 overwinning in de finale op Canada. De nummers 1 tot en met 7 plaatsten zich voor het volgende wereldkampioenschap in 2016. Degradant was nummer 8 Duitsland als verliezer van de best of three om de 7e plaats.

Wedstrijdformule[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 4 van het vorige wereldkampioenschap werden in groep A ingedeeld en de andere vier landen in groep B. In beide groepen werd een rond toernooi gespeeld. De nummers 1 en 2 van groep A gingen rechtstreeks door naar de halve finale. In de kwartfinale speelde de nummer 3 van groep A tegen de nummer 2 van groep B en de nummer 4 van groep A tegen de nummer 1 van groep B. De winnaars daarvan speelden in de halve finale tegen de nummers 1 en 2 van groep A. Er was dit jaar geen wedstrijd om de 5e plaats. De winnaars van de halve finale speelden de finale en de verliezers om de 3e plaats. De nummers 3 en 4 van groep B speelden een best of three competitie om de 7e plaats en klassenbehoud.

Kleurenschema in de tabellen[bewerken | brontekst bewerken]

     Ploegen die rechtstreeks naar de halve finale gaan
     Ploegen die doorgaan naar de kwartfinale
     Ploegen die naar de competitie om de 7e plaats gaan

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Tabel[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale ploeg Gesp. 3 - 0 2 - 1 1 - 2 0 - 3 Doelp. voor Doelp. tegen Doelsaldo Punten
1. Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 3 0 0 0 17 5 +12 9
2. Vlag van Canada Canada 3 2 0 0 1 12 4 +8 6
3. Vlag van Finland Finland 3 0 1 0 2 6 12 −6 2
4. Vlag van Rusland Rusland 3 0 0 1 2 4 16 −12 1

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

28 maart

29 maart

31 maart

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Tabel[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale ploeg Gesp. 3 - 0 2 - 1 1 - 2 0 - 3 Doelp. voor Doelp. tegen Doelsaldo Punten
1. Vlag van Zweden Zweden 3 2 0 1 0 10 6 +9 7
2. Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 2 0 0 1 10 5 +10 6
3. Vlag van Japan Japan 3 1 1 0 1 6 6 +4 5
4. Vlag van Duitsland Duitsland 3 0 0 0 3 2 11 −23 0

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

28 maart

29 maart

31 maart

Best of three om de 7e plaats[bewerken | brontekst bewerken]

1 april

3 april

Competitie om de 1e t/m 6e plaats[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

1 april

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

3 april

Wedstrijd om de 3e plaats[bewerken | brontekst bewerken]

4 april

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

4 april

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Landenploeg
Goud Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver Vlag van Canada Canada
Brons Vlag van Finland Finland
4. Vlag van Rusland Rusland
5. Vlag van Zweden Zweden
6. Vlag van Zwitserland Zwitserland
7. Vlag van Japan Japan
8. Vlag van Duitsland Duitsland

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]