Wikipedia:Wikiproject/Verzetskranten/Beginnetjes/Signalementenblad (verzetsblad, Amsterdam)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hieronder zie je een beginnetje (opzetje, stub) van een Wikipedia-artikel over een Nederlandse verzetskrant uit de Tweede Wereldoorlog.

Dit beginnetje is aangemaakt in het kader van het Wikiproject Verzetskranten.

De informatie in het beginnetje is rechtstreeks overgenomen uit het boek De ondergrondse pers 1940-1945 van Lydia Winkel, in zijn geheel als PDF te vinden op Wikimedia Commons.

Onderstaand beginnetje is nog niet rijp voor de hoofdnaamruimte van Wikipedia, je kunt helpen om het te controleren of aan te vullen tot een volwaardig artikel.

In de handleiding voor deelnemers aan het Wikiproject Verzetskranten lees je hoe dit werkt.

Andere beginnetjes van verzetskrantenartikelen vind je in Wikipedia:Wikiproject/Verzetskranten/Beginnetjes


Signalementenblad
Plaats(en) van uitgave Amsterdam
Verschijningsfrequentie Onregelmatig
Inhoud Signalementen
Reproductiemethode Gedrukt
Oplage Tussen de 100 en 500
Datum eerste uitgave 1 oktober 1943
Datum laatste uitgave 1 januari 1945
Taal Nederlands
Vervaardigers/redacteuren Th.M. Pordon jr. Th.M. Pordon sr.
Nr. in DOP van L.E. Winkel 737
Portaal  Portaalicoon   Media

Signalementenblad was een verzetsblad uit de Tweede Wereldoorlog, dat vanaf 1 oktober 1943 tot en met 1 januari 1945 in Amsterdam werd uitgegeven. Het blad verscheen onregelmatig in een oplage tussen de 100 en 500 exemplaren. Het werd gedrukt en de inhoud bestond voornamelijk uit signalementen.

Betrokken personen[bewerken | brontekst bewerken]

Categorie:Illegale pers in de Tweede Wereldoorlog

Ruwe tekst Winkel-lemma[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder staat de tekst over Signalementenblad uit lemma nr. 737 van De Ondergrondse Pers. Met behulp van deze tekst (en andere bronnen) kunnen Wikipedianen het bestaande artikel verbeteren. De Ondergronds Pers is ook als full-text PDF beschikbaar op Wikimedia Commons, daar is onderstaande tekst dus ook terug te vinden.

Teneinde de vele gegevens betreffende Gestapo-agenten en verraders, welke overal verspreid werden aangetroffen te verzamelen, verschenen in het najaar van 1943 ten behoeve van de toppen der illegaliteit twee signalementenbladen, waarin alle beschikbare bijzonderheden en verschillende foto's waren opgenomen: HET CONTRA SIGNAAL (zie nr. 124) en het SIGNALEMENTENBLAD. De uitgevers waren namelijk van mening dat illegale bladen e.d. niet de meest geschikte plaats voor publikatie van deze gegevens vormden, daar zij door hun grote verbreiding ook steeds in handen van de vijand geraakten. Nadrukkelijk werd dan ook verzocht de gegevens alleen te gebruiken ten dienste van de directe liquidatie van de allergevaarlijkste individuen en het voorkomen van infiltratie van de illegaliteit en de exemplaren niet te vermenigvuldigen, daar dat in strijd zou zijn met het beoogde doel (desondanks is dit met het eerste nummer toch geschied). Dat een enkele maal namen ten onrechte zijn opgenomen en dat dit soms zeer ernstige gevolgen heeft gehad, was welhaast niet te vermijden bij een totaal van meer dan 2000 namen. De fout kon midden in oorlogstijd ook niet hersteld worden, daar hieruit voor de betrokkenen en hun familieleden van Duitse zijde weer represailles zouden zijn voortgevloeid. De uitgave van het SIGNALEMENTENBLAD ging uit van de OD. Toen de uitgave van HET CONTRA SIGNAAL werd ontdekt, trachtte men in contact te treden met de uitgevers teneinde een fusie aan te gaan. Dit gelukte; de uitgave van HET CONTRA SIGNAAL werd beëindigd en alle gegevens werden gecoördineerd. Er zijn vijf nummers verschenen, welke steeds werden verbeterd en aangevuld. No. 4 bestond uit een overzicht van alle foute politie-ambtenaren. De drukkers van de nrs. 1 en 2, vader en zoon Pordon te Amsterdam, werden 9 juli 1944 gearresteerd toen de Sipo op zoek naar drukkers van VRIJ NEDERLAND het zetsel vond van het derde nummer. Dezelfde nacht werd in Vught het 'geheime drukkerscommando' (zie blz. 62) door zijn bewakers wakker getrommeld. Na veel dreigementen en onder streng toezicht werden 180 exemplaren gedrukt ten behoeve van de SD-instanties. Daar er echter reeds een drukproef van dit derde nummer bij de opdrachtgevers was, werd het hiervan opnieuw gezet en bij de ondergrondse drukkerij D.A.V.I.D. (zie nr. 421) gedrukt. Deze exemplaren werden van nummers boven de 900 voorzien om de Duitsers te misleiden en hun toegestuurd. Een gedeelte van de oplage van het tweede nummer is gedrukt in de ondergrondse TROUW-drukkerij (zie nr. 857). Het vijfde nummer werd eveneens bij D.A.V.I.D. gedrukt.