Wimbledon 1923

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 1923
Editie 1923 (43e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 25 juni–7juli
Auspiciën ILTF
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 133MS, 70VS, 64MD, 38VD, 64X
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Bill Johnston
Vrouwenenkel Vlag van Frankrijk Suzanne Lenglen
Mannendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Godfree
Vlag van Verenigd Koninkrijk Randolph Lycett
Vrouwendubbel Vlag van Frankrijk Suzanne Lenglen
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Gemengd dubbel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Vlag van Verenigd Koninkrijk Randolph Lycett
Vorige: 1922     Volgende: 1924
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 43e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1923, werd gehouden van maandag 25 juni tot en met zaterdag 7 juli 1923. Voor de vrouwen was het de 36e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld op de Church Road bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Op de enige zondag tijdens het toernooi (Middle Sunday) werd traditioneel niet gespeeld.

Belangrijkste uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannenenkelspel
Finale: Bill Johnston (Verenigde Staten) won van Francis Hunter (Verenigde Staten) met 6–0, 6–3, 6–1 [1]

Vrouwenenkelspel
Finale: Suzanne Lenglen (Frankrijk) won van Kitty McKane (Verenigd Koninkrijk) met 6–2, 6–2 [2]

Mannendubbelspel
Finale: Leslie Godfree (Verenigd Koninkrijk) en Randolph Lycett (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Eduardo Flaquer (Spanje) en Manuel de Gomar (Spanje) met 6–3, 6–4, 3–6, 6–3 [3]

Vrouwendubbelspel
Finale: Suzanne Lenglen (Frankrijk) en Elizabeth Ryan (Verenigde Staten) wonnen van Joan Austin (Verenigd Koninkrijk) en Evelyn Colyer (Verenigd Koninkrijk) met 6–3, 6–1 [4]

Gemengd dubbelspel
Finale: Elizabeth Ryan (Verenigde Staten) en Randolph Lycett (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Dorothy Shepherd-Barron (Verenigd Koninkrijk) en Lewis Deane (Zuid-Afrika) met 6–4, 7–5 [5]

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.