Zonsverduistering van 10 juli 1972
De totale zonsverduistering van 10 juli 1972 trok veel over zee en was achtereenvolgens te zien in deze elf deelgebieden:[1][2]
- 3 in Rusland : Tsjoekotka, Kamtsjatka en Sachalin
- 1 in de Verenigde Staten : Alaska
- 7 in Canada : Yukon, Northwest Territories, Nunavut, Québec, New Brunswick, Prince Edward Island en Nova Scotia.
Lengte[bewerken | brontekst bewerken]
Maximum[bewerken | brontekst bewerken]
Het punt met maximale totaliteit lag in Canada tussen de plaatsen Baker Lake en Rankin Inlet en duurde 2m35,5s.
Limieten[bewerken | brontekst bewerken]
| Fenomeen | Code | Tijdstip UTC |
|---|---|---|
| Eerste contact bijschaduw | P1 | 17:19:03.4 |
| Eerste contact kernschaduw | U1 | 18:27:39.3 |
| Kernschaduw compleet vanaf | U2 | 18:29:40.1 |
| Bijschaduw compleet vanaf | P2 | Niet |
| Maximum eclips | GE | 19:45:54.3 |
| Bijschaduw compleet t/m | P3 | Niet |
| Kernschaduw compleet t/m | U3 | 21:02:22.7 |
| Laatste contact kernschaduw | U4 | 21:04:18.5 |
| Laatste contact bijschaduw | P4 | 22:12:57.5 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Zonsverduisteringen van 1971 t/m 1980
- Lijst van zonsverduisteringen
- Saros 126 zonsverduisteringserie
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- NASA Google map van deze verduistering
- NASA overzicht van alle verduisteringen
Bronnen, noten en/of referenties
|
