Abraham Trembley
Abraham Trembley (3 september 1710 — 12 mei 1784) was een Zwitserse natuurvorser. Hij is het meest bekend van zijn onderzoek naar zoetwaterpoliepen, waarvoor hem de Copley Medal van de Britse wetenschappelijke Royal Society werd toegekend.[1]
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Trembley werd in 1710 geboren als zoon van een officier. Hij was de oom van onder meer René-Antoine Ferchault de Réaumur en privéonderwijzer van de kinderen van de Nederlandse politicus Willem Bentinck. Tijdens de lessen aan deze twee jongens, in het latere Catshuis, ontdekte Trembley de regeneratieve vermogens van de zoetwaterpoliep.[2]
Hoewel Trembley meende dat hij een nieuwe (onder)soort had ontdekt, was deze poliep in 1702/03 reeds door Antoni van Leeuwenhoek beschreven. Niettemin was zijn boek Mémoires pour servir à l'histoire d'un genre de polypes d'eau douce uit 1744 baanbrekend. Het leverde Trembley het lidmaatschap van de Royal Academy of Arts op, alsmede het corresponderend lidmaatschap van de Franse Académie des sciences.
Volgens sommige beoefenaars van de wetenschapsgeschiedenis moet Trembley de eerste onderzoeker van stamcellen geweest zijn, hoewel hij ze niet als zodanig benoemde.
| Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Abraham Trembley op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|