Aku (gedicht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Aku is een gedicht geschreven door de Indonesische dichter Chairil Anwar; het is veruit zijn bekendste gedicht. Het werd geschreven in het jaar 1943.[1]

Het gedicht als muurgedicht te Leiden.

Betekenis[bewerken | brontekst bewerken]

Chairil Anwar, schrijver van het gedicht.

Het werk gaat grotendeels over individualisme, Anwar was rebels; zijn strijdlust blijkt ook uit het gedicht. Nadat Indonesië onafhankelijk werd, prees men het gedicht om zijn thematiek en het werd ten slotte zelfs een icoon voor zelfstandigheid. Verder werd het geliefd omdat het niet in het Klassiek Maleis geschreven werd, maar wel in het Indonesisch.

Het gedicht[bewerken | brontekst bewerken]

In het Indonesisch[bewerken | brontekst bewerken]

Aku
Kalau sampai waktuku
'Ku mau tak seorang 'kan merayu
Tidak juga kau
Tak perlu sedu sedan itu
Aku ini binatang jalang
Dari kumpulannya terbuang
Biar peluru menembus kulitku
Aku tetap meradang menerjang
Luka dan bisa kubawa berlari
Berlari
Hingga hilang pedih peri
Dan aku akan lebih tidak perduli
Aku mau hidup seribu tahun lagi

Oleh Chairil Anwar, Maret 1943

In het Nederlands[bewerken | brontekst bewerken]

Ik
Als mijn tijd gekomen is
wil ik van niemand rouw
Ook niet van jou
Niks geen gesnik en gesnotter
Ik ben een eenling geworden
Uitgestoten uit de horde
Laat kogels mijn huid doorboren
Ik blijf tekeergaan en schoppen
Wonden en gif voer ik mee op mijn vlucht
Vlucht
Tot de schrijnende pijn zal verdwijnen
En ik zal er nog minder om geven
Ik wil nog duizend jaar leven

Vertaling: Andries Teeuw

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het gedicht verscheen oorspronkelijk onder de naam Semangat ('Geest', 'geestdrift'). En in deze vorm werd het niet gecensureerd door de Japanse bezetters.[2]
  • Volgens Hans Teeuw werd Anwar (vooral zijn vroege werk), sterk beïnvloed door de werken van Hendrik Marsman en Jan Slauerhof.