Al Casey (rockgitarist)
| Al Casey | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Alvin W. Casey | |||
| Geboren | Long Beach, 26 oktober 1936 | |||
| Geboorteplaats | Long Beach
| |||
| Overleden | Phoenix, 17 september 2006 | |||
| Overlijdensplaats | Phoenix
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | rock-'n-roll | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | gitaar | |||
| (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Alvin W. Casey (Long Beach, 26 oktober 1936 - Phoenix, 17 september 2006)[1][2][3] was een Amerikaanse rock-'n-roll-gitarist, die tijdens de late jaren 1950 en de vroege jaren 1960 veelvuldig werd ingezet als studiomuzikant.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Als jeugdige begon Casey zijn carrière in Phoenix, waar hij door producent Lee Hazlewood werd voorgesteld aan de countryzanger Sanford Clark. Casey begeleidde Clark bij nummers als The Fool en Lonesome For a Letter. Daarna werkte hij mee bij Eddie Clearwaters[4] achtergrondband als pianist en schreef hij enkele van Clearwaters vroege hits. Vervolgens werkte hij tot aan het midden van de jaren 1960 als achtergrondmuzikant in Los Angeles en Phoenix, onder andere weer voor Sanford Clark.
Met zijn band The Al Casey Combo[5] bracht hij enkele instrumentale singles uit, die bestonden uit een mix uit rock, blues en jazz. De meeste platen bracht hij uit in 1962 en 1963 bij het label Stacy uit Chicago. Daar behaalde Casey ook zijn grootste successen. In het voorjaar van 1962 bereikte hij de 92e plaats in de Billboard Hot 100 met Cookin' . In de zomer van hetzelfde jaar bereikte hij de 71e plaats met Jivin' Around, terwijl hij in de r&b-hitlijst een 22e plaats scoorde. De grootste hit scoorde hij met Surfin' Hootenanny (juli 1963) met een 48e plaats in de Hot 100. Daarbij was zijn succes echter al ten einde, omdat Stacy de activiteiten beëindigde. Casey nam daarna geen verdere platen op, maar vervoegde zich bij een steeds wisselende groep sessiemuzikanten, die in vaktermen The Wrecking Crew werden genoemd en die instrumentaal meewerkten aan een veelvoud aan hits van andere artiesten.
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Al Casey overleed op 17 september 2006 op 70-jarige leeftijd in Phoenix. Vanwege zijn verdiensten voor de rockabillymuziek als stijlbepalende gitarist werd hij opgenomen in de Rockabilly Hall of Fame.
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
Singles[bewerken | brontekst bewerken]
MCI
- 1956: If I Told You / Pink Panter
Dot Records
- 1956: Juice / A Fool's Blues
- 1957: Guitar Man / Come What May
RPM
- 1957: Snake Eyed Mama / Kiss Of Love (& Don Cole)
Liberty Records
- 1957: Willa Mae / She Gotta Shake
Highland
- 1958: Give'n Up / (Got The) Teen-Age Blues
- 1960: Night Beat / The Stinger
United Artists Records
- 1959: The Stinger / Keep Talking
- 1962: Jivin' Around / Doi'n the Shotish
Blue Horizon
- 1961: Cookin' / Hot Foot
Stacy
- 1962: Cookin' / Hotfoot
- 1962: Jivin' Around / Doi'n the Shotish
- 1962: Laughin' / Chicken Feathers
- 1963: Doin' It / Monte Carlo
- 1963: Full House / Love Call
- 1963: Surfin' Hootenanny / Easy Pickin'
- 1963: Guitars, Guitars, Guitars / Surfin' Blues
- 1964: What Are We Gonna Do In '64 / Cookin'
LP's[bewerken | brontekst bewerken]
- 1963: Surfin' Hootenanny (Stacy)
CD's[bewerken | brontekst bewerken]
- 1996: Surfin' Hootenanny (Sundazed)
- 2001: A Man For All Sessions (Bear Family Records)
- 2011: I'm a Guitar Man (El Toro)
Bronnen, noten en/of referenties
|