Al Klink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Al Klink
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren Danbury, 28 december 1915
Geboorteplaats DanburyBewerken op Wikidata
Overleden Bradenton, 7 maart 1991
Overlijdensplaats BradentonBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant
Instrument(en) saxofoon, fluit
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Al Klink (Danbury (Connecticut), 28 december 1915Bradenton, 7 maart 1991)[1] was een Amerikaanse jazzsaxofonist en -fluitist van de swing.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Klink speelde van 1939 tot 1942 bij Glenn Miller, waar hij o.a. te horen is met Tex Beneke op de bekende In the Mood-inspelingen, maar verder weinig mogelijkheden had als solist. Tijdens de jaren van oorlog wisselde hij van Miller naar Benny Goodman en was hij tot 1945 bij Tommy Dorsey. Daarna was hij studiomuzikant tot 1947 bij een radiozender, werkte daarna als freelancer van 1952 tot 1953 bij het Sauter-Finegan Orchestra en vanaf 1954 bij NBC. Einde jaren 1950 was hij ook werkzaam als begeleidingsmuzikant voor het zangensemble Kirby Stone Four. Tussen 1974 tot 1982 was hij soms lid van The World's Greatest Jazzband. Eind jaren 1970 nam hij op met Glenn Zottola en George Masso. Midden jaren 1980 ging hij met pensioen. Zijn enige opnamen als leader zijn samen met Bob Alexander ontstaan in 1955. Hun album won een Grammy Award.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Al Klink overleed in maart 1991 op 75-jarige leeftijd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]