Albert van Hoogenbemt
Albert Corneel Jozef van Hoogenbemt (Mechelen, 1 maart 1900 – aldaar, 17 januari 1964) was een Vlaams dichter en schrijver. Hij verwierf bekendheid als romanschrijver en was daarnaast werkzaam als journalist en auteur van essays.
Levensloop
Van Hoogenbemt was werkzaam als ambtenaar bij het Ministerie van Onderwijs en vervulde de functie van hoofdinspecteur voor openbare bibliotheken en volksopleiding.
Zijn eerste publicaties, humanitair expressionistische gedichten en lyrisch proza, verschenen aan het begin van de jaren 20 in literaire tijdschriften als Ruimte en Ter Waarheid.
Zijn eerste roman verscheen in 1938 onder de titel De stille man en werd bekroond met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor verhalend proza. De stille man is – zoals meerdere werken van de schrijver – een psychologische roman waarin de verteller herinneringen ophaalt aan zijn jeugd. Typerend voor dit en andere boeken van Van Hoogenbemt is ook de afwisseling van verschillende vormen en vertelperspectieven.
Publicaties (selectie)
- De stille man (1938)
- Twee jonge menschen (1941)
- Winst en verlies (1946)
- Ernst Wijnants, beeldhouwer (1951)
- Vertrouwen in Ree (1953)
- De vlucht in het ijle (1957)
- De opdracht van Zygmunt Sablinsky (1959)
- Een hond in het kegelspel (1962)
Bronnen
- G.J. van Bork, , Schrijvers en dichters, dbnl biografieënproject I, 2003-...
- Microsoft Encarta (Nederlandstalige editie, 2000)