Aldo van den Nieuwelaar
Aldo van den Nieuwelaar (Tilburg, 23 november 1944 - Amsterdam, 23 september 2010), was een Nederlands vormgever en architect. Hij studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst in Breda en richtte 1969 hij zijn eigen studio op.
Aanvankelijk gestimuleerd door Benno Premsela en Edo Spier werkte hij in strenge minimalistische geometrische vormen. Geïnspireerd door Gerrit Rietveld, De Stijl en het Bauhaus, ontwierp hij meubels, tapijten, lampen, lichtsculpturen en een bouwsysteem.
In 1968 ontwierp Van den Nieuwelaar een serie innovatieve tl-lampen in gebogen stalen buizen, uitgevoerd in wit en chroom. Een klassieker werd zijn TC6 die bestond een vierkant doosje (aanvankelijk een kubus) waaraan een cirkelvormige tl-buis. Tot zijn bekendste ontwerpen behoren de zogenaamde A'dammers, een serie smalle kasten met rolluiken uit 1973 voor Pastoe.
Van den Nieuwelaar was als architect verantwoordelijk voor het ontwerp van het metrostation Waterlooplein in Amsterdam.[1]
In 1980 werd Van den Nieuwelaar onderscheiden met de prijs van de American Society of Interior Designers (ASID Award). In 1986 ontving hij de Kho Liang Ie-prijs.
Van den Nieuwelaar was verantwoordelijk voor het lichtontwerp in diverse publieke ruimtes. Zijn ontwerpen zijn tentoongesteld in het Stedelijk Museum in Amsterdam, Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, het Van Abbemuseum Eindhoven en het Museum of Modern Art in New York.
Externe links
Referenties
- ↑ Ontwerper Van den Nieuwelaar overleden. NOS, 25 september 2010. Geraadpleegd 18 maart 2013.