Alex Conti

Alex Conti
	Alex Conti in 2007
Algemene informatie
Geboren	Berlijn, 2 april 1952
Geboorteplaats	Berlijn
Land	Duitsland
Werk
Genre(s)	pop
Beroep	muzikant
Instrument(en)	gitaar
	(en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Alex Conti (Berlijn, 2 april 1952)^[1] is een Duitse gitarist.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Conti was al in 1969 op 17-jarige leeftijd beroepsmuzikant. In 1973 bracht hij een jaar door in het Verenigd Koninkrijk bij bands als Curly Curve^[2]. In 1974 speelde hij bij de band Atlantis, waar hij Dieter Bornschlegel^[3] verving aan de e-gitaar. Met Atlantis was Conti in 1975 op tournee door de Verenigde Staten als voorband van Aerosmith en Lynyrd Skynyrd. Hij is ook te horen op de beide Atlantis-albums Ooh Baby en Atlantis Live. In 1975 wisselde Conti, na een korte tussenstop bij Rudolf Rock & die Schocker^[4], naar Lake, wiens debuutalbum in 1976 in heel Europa een groot succes werd en meerdere hitlijsten aanvoerde. Aangezien de band ook succes kende in de Verenigde Staten, leidden in 1977 en 1978 meerdere tournees daarheen, onder andere met Neil Young en weer Lynyrd Skynyrd.

In 1980 verliet Conti Lake, die zich in 1988 zouden ontbinden. Hij bracht in 1981 en 1984 twee soloalbums uit en vervolgens ging hij voor twee jaar naar de Hamburgse band Elephant^[5]. In 1986 en 1987 ontstond er een samenwerking met Herwig Mitteregger op diens album Immer mehr und Jedesmal. In 1993 speelde hij op diens Die-besten-Songs-1983–1993-tournee. Ook werkte hij in 1997 mee op het album Aus der Stille en begeleidde hij de gelijknamige tournee. Van 1990 tot 1994 leidde Conti zijn eigen band Rosebud, waarmee hij drie albums uitbracht. In 1997 nam hij vervolgens met de vroegere Atlantis-zangeres Inga Rumpf^[6] een album op. Sinds 1992 speelt hij in de Hamburg Blues Band^[7], waarmee hij vier cd's en meer dan 1000 optredens had afgemaakt.

In 2000 maakte Conti samen met Frank Diez een muzikale reis in het verleden van de rockmuziek. Samen met Colin Hodgkinson^[8], Tony Hicks, Wolfgang Norman Dalheimer^[9] (keyboards) en Jon Smith (saxofoon) namen ze hun favoriete nummers uit de jaren 1960 en 1970 opnieuw op, die echter pas werden uitgebracht in 2008 als Bärlin Blues Band^[10] onder de titel Berlin Blues.

In 2003 werkte Conti mee aan de heroprichting van de band Lake, die vanaf het opvolgende jaar weer op tournee ging en in 2005 hun comebackalbum The Blast of Silence presenteerde. Vanaf de herfst 2006 werkte Conti bovendien samen met Richie Arndt^[11], Gregor Hilden^[12] en Henrik Freischlader^[13] aan de productie van het album Rorymania, waarbij ook bij dit project twee tournees kwamen.

In 2008 werkte Conti mee op de cd Kaleidoscopia van de Zwitserse muzikant Beatnik. Op dit album speelden naast Raoul Walton^[14] (basgitaar), Mathias Ulmer^[15] (keyboards) en Peter Kumpf^[16] (drums) ook leden mee van de huidige bezetting van de band Anyone's Daughter^[17].

In 2009 nam Conti het instrumentaal album Shetar op, dat werd uitgebracht in april 2010. In 2010 was hij met Lake al voor de derde keer voorband van een tournee van Lynyrd Skynyrd, deze keer in Duitsland. Een verder project met de bluesgitaristen Timo Gross^[18] en Richie Arndt^[11] leidde tot het uitbrengen van de cd The Vineyard Sessions Vol II, die zich aansloten bij een gelijknamige tournee. Dit album werd genomineerd voor de prijs van de Duitse platenkritiek.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Solo

1982: Conti
1984: Continued
2010: Shetar

met Atlantis

1974: Ooh Baby
????: Atlantis – Live

met Lake

1976: Lake
1978: Lake II
1979: Paradise island
1980: Ouch!
1982: on the run (live)
2005: The blast of silence
2007: Live (dvd)
2012: Freedom (uit de verkoop genomen)
2014: Wings of freedom
2014: Live - Wings Of Freedom Tour (Limited Edition 2 cd's)
2015: Wings of Freedom (vinyl, 1 lp)

met Herwig Mitteregger

1985: Immer mehr
1987: Jedesmal
1993: Die besten Songs 1983–1993
1997: Aus der Stille

met Rosebud

San Simeon
Keep Smiling…

met Rockship en Inga Rumpf

1997: Rough enough

met de Hamburg Blues Band

Real Stuff
Rollin’
Touch
Live On The Edge of a Knife

met Richie Arndt

2007: Rorymania

met Frank Diez als Bärlin Blues Band

2008: Berlin Blues
1998: Alex Conti's Electric Ballroom

met Siggi Schwarz

2004-2006: The Electric Guitar Legends

met Beatnik

2008: Kaleidoscopia

met Richie Arndt en Timo Gross

2010: The Vineyard Sessions Vol. II

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Alex Conti. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Curly Curve. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Dieter Bornschlegel. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Rudolf Rock & Die Schocker. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Elephant (3). Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Inga Rumpf. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Hamburg Blues Band. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Colin Hodgkinson. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Wolfgang Norman Dalheimer. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Bärlin Blues Band. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ ^a ^b (en) Richie Arndt. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Gregor Hilden. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Henrik Freischlader. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Raoul Walton. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Matthias Ulmer. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Peter Kumpf. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Anyone's Daughter. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.
↑ (en) Timo Gross. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Alex Conti op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Alex Conti. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[2] (en) Curly Curve. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[3] (en) Dieter Bornschlegel. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[4] (en) Rudolf Rock & Die Schocker. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[5] (en) Elephant (3). Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[6] (en) Inga Rumpf. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[7] (en) Hamburg Blues Band. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[8] (en) Colin Hodgkinson. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[9] (en) Wolfgang Norman Dalheimer. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[10] (en) Bärlin Blues Band. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[discogs.com-11] (en) Richie Arndt. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[12] (en) Gregor Hilden. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[13] (en) Henrik Freischlader. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[14] (en) Raoul Walton. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[15] (en) Matthias Ulmer. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[16] (en) Peter Kumpf. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[17] (en) Anyone's Daughter. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[18] (en) Timo Gross. Discogs. Geraadpleegd op 10-01-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]