Naar inhoud springen

Alexis Argüello

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Alexis Arguello)
Alexis Argüello
Alexis Argüello
Algemene informatie
Bijnaam El Flaco Explosivo
Gewichtsklasse supervedergewicht
Lengte 178 cm
Bereik 183 cm
Nationaliteit Nicaraguaans
Geboortedatum 19 april 1952
Geboorteplaats Managua
Geboorteland Nicaragua
Overlijdensdatum 1 juli 2009
Overlijdensplaats Managua
Overlijdensland Nicaragua
Sport Boksen
Stijl Orthodox
Resultaten
Aantal gevechten 85
Overwinningen 77
Knockouts 62
Verloren 8
Portaal  Portaalicoon   Sport

Alexis Argüello (Managua, 19 april 1952 – aldaar, 1 juli 2009) was een Nicaraguaans bokser. Hij was wereldkampioen in drie verschillende gewichtsklassen; vedergewicht, supervedergewicht en lichtgewicht.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Argüello behaalde zijn eerste wereldtitel in 1974 toen hij op verrassende wijze de Mexicaan Rubén Olivares versloeg en zo WBA-kampioen vedergewicht werd. Een paar jaar later deed Argüello afstand van de titel en won in plaats daarvan de WBC-supervedergewichttitel middels een brute KO-overwinning op Alfredo Escalara. Hij verdedigde de WBC-titel acht keer voordat hij deze vacant stelde. De volgende stap in zijn carrière was het veroveren van de lichtgewichttitel, door in 1981 WBC-kampioen Jim Watt te verslaan.

Op 12 november 1982 probeerde Argüello de eerste bokser te worden die kampioen werd in vier verschillende gewichtsklassen. Zijn tegenstander was WBA-kampioen superlichtgewicht Aaron Pryor. Argüello was de favoriet, maar hij verloor door middel van een technische knock-out in de veertiende ronde. De wedstrijd werd later door tijdschrift The Ring uitgeroepen tot de beste wedstrijd van de jaren 80. Nadat hij het jaar daarop ook een rematch tegen Pryor verloor, besloot Argüello te stoppen met boksen. Later maakte hij een comeback en stopte voorgoed in 1995.

Argüello was van 2008 tot aan zijn dood de burgemeester van Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Argüello overleed op 1 juli 2009. De openbare autopsie verklaarde zijn overlijden als zelfmoord.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]