Anita (film)

Anita
Alternatieve titel(s)	Anita, fille d'Haïti
Regie	Rassoul Labuchin
Producent	Michaële Lafontant; Rolf Orthel
Scenario	Rassoul Labuchin
Hoofdrollen	Chantal Guerrier; Magalie Marcelin; Cornelia Schütt; Rodrigue Montfleury; Suzelle Auguste; Marguita Farvil
Muziek	Rodrigue Montfleury (muziekcoördinator)
Montage	Kees Kuijer
Cinematografie	Cees Samsom (cameraman); Jan Wouter Stam (technisch regisseur)
Productiebedrijf	Production Novib
Distributie	Mouvement Haitien pour l'Epanouissement de l'Enfant
Première	1982
Genre	jeugd, sociaal drama
Speelduur	45 min
Taal	Kreyòl
Land	Haïti
Opnamelocaties	Port-au-Prince
Gewonnen prijzen	Prix Coral op het Filmfestival van Rijsel (1981)
	(en) IMDb-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Anita is een Haïtiaanse film uit 1982, geregisseerd door Rassoul Labuchin. Het behandelt de situatie van de restaveks (Haïtiaanse kindslaven). Volgens critici luidde de film een nieuw tijdperk binnen de Haïtiaanse cinema in^[1].

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Anita was in verschillende opzichten vernieuwend: het was de eerste film waarin de situatie van de restaveks onder de aandacht gebracht werd^[2]. Ook is het de eerste film die in het Kreyòl gemaakt is^[3] en waarin een aantal aspecten van de Haïtiaanse cultuur terugkomen, waaronder vodou^[4]. Verder beschrijft het de trek van het platteland naar de stad, het huiselijk leven en de klassenverschillen binnen de Haïtiaanse maatschappij.

Omdat het maken van een dergelijke film tijdens het bewind van dictator Jean-Claude Duvalier gevaarlijk was, verliet regisseur Labuchin tijdelijk het land. Hij kon pas terugkomen toen Jean-Bertrand Aristide aan de macht kwam. Daarna is hij nog enkele jaren burgemeester van Port-au-Prince geweest.

De film is bedoeld voor kinderen. Het verhaal wordt verteld als een sprookje. Dit was deels een poging om de politiek-maatschappelijke boodschap ervan te camoufleren. Toch komt de harde werkelijkheid erin terug^[5].

De Nederlander Hans Fels maakte deel uit van de filmploeg. Hij maakte over deze ervaring voor de VPRO de documentaire "Mijn vriend de burgemeester"^[5].

Anita is opgenomen in Port-au-Prince. Hij wordt anno 2008 regelmatig op de Haïtiaanse televisie vertoond^[6].

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Anita is een arm meisje van het Haïtiaanse platteland. Zij gaat in de huishouding werken bij een rijke familie in de hoofdstad Port-au-Prince. Hier wordt ze mishandeld en komt ze terecht in een toestand van slavernij.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Haitian Corner in Chan, M. (ed.) (1992) EX-ILES. Essays on Caribbean Cinema. New Jersey: Africa World Press. Gearchiveerd op 22 mei 2007.
↑ (fr) Anita op de pagina Africulture
↑ (en) Hollywood, Haitiwood? Haiti's Film Industry Thrives Despite Hard Times door S. Jacobs op de pagina We Haitians. Gearchiveerd op 7 februari 2020.
↑ (en) Haiti – Cinema Revival op de pagina van de organisatie WACC
↑ ^a ^b Mijn vriend de burgemeester op de pagina van het VPRO-programma Tegenlicht, met videobestand van de documentaire. op 21 juni 2008.
↑ Bloed vloeit rijkelijk in opera uit Haïti door J. Schuring op de pagina De Kracht van Cultuur

[1] (en) Haitian Corner in Chan, M. (ed.) (1992) EX-ILES. Essays on Caribbean Cinema. New Jersey: Africa World Press. Gearchiveerd op 22 mei 2007.

[2] (fr) Anita op de pagina Africulture

[3] (en) Hollywood, Haitiwood? Haiti's Film Industry Thrives Despite Hard Times door S. Jacobs op de pagina We Haitians. Gearchiveerd op 7 februari 2020.

[4] (en) Haiti – Cinema Revival op de pagina van de organisatie WACC

[vpro-5] Mijn vriend de burgemeester op de pagina van het VPRO-programma Tegenlicht, met videobestand van de documentaire. op 21 juni 2008.

[6] Bloed vloeit rijkelijk in opera uit Haïti door J. Schuring op de pagina De Kracht van Cultuur

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]