Naar inhoud springen

Antoine Schyrgens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Handige Harrie (overleg | bijdragen) op 26 sep 2018 om 10:55. (typo)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Antoine Schyrgens (Luik, 27 september 1890 - Oostende, 22 december 1981) was een Belgisch figuratief kunstschilder uit de 20ste eeuw.

Persoonsgegevens

Hij was een zoon van Théophile Schyrgens, een magistraat van Nederlandse origine en van Marie Lebeau, een pianiste. Schyrgens was gehuwd met Simonne Colsoulle bij wie hij vijf kinderen had. Zijn zoon Jacques Schyrgens werd eveneens kunstschilder.

Levensloop

Antoine Schyrgens was architect van opleiding (École Saint-Luc, Luik, 1914) en volgde aan deze instelling ook teken- en schilderlessen.

Een groot deel van de Eerste Wereldoorlog bracht hij in Duitse gevangenschap door, in Giessen. Na de Eerste Wereldoorlog werkte hij als architect voor de bouwfirma Levi, in het kader van de wederopbouw, eerst in Frankrijk, daarna in Vlaanderen. Daarom woonde hij twee jaar in Passendale.

In 1928 kwam hij in Raversijde bij Oostende wonen. Later woonde hij in Oostende zelf.

In 1934 hoorde hij bij het lerarenkorps van de heropgestarte Oostendse Kunstacademie onder leiding van directeur Alfons Blomme. De leslokalen waren in de Noorse Stallingen. Het lerarenkorps bestond verder uit J. Verbruggen, W. Nefors, Marcel Colombie, Gustaaf Sorel, Daniël Devriendt en V. Vanhoutte. Leerlingen van hem waren onder andere Claire Dorchain en Margot Knockaert.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef hij met zijn gezin in Frankrijk.

Hij reisde frequent in Frankrijk, Italië en Canada.

Antoine Schyrgens schreef kunstkronieken in het lokale Oostendse weekblad « Le Littoral » en publiceerde in 1957 zijn memoires over zijn contacten met kunstenaars (“Le monde inconnu des artistes”).

Oeuvre

Hij maakte vooral aquarellen met gezichten uit de Ardennen, Oostende en het hinterland, Leuven, De Panne en andere plaatsen die hij tijdens reizen aandeed. Verder ook portretten.

Hij maakte ook etsen en ontwierp affiches voor de Oostendse velodroom en voor de Zeewijding.

Tentoonstellingen

  • 1930, Oostende, Société Littéraire
  • 1932, Leuven, Zaal Fonteyn
  • 1934, Oostende, Cercle d'Art
  • 1934, Oostende, Galerie Studio (deelname aan groepstentoonstelling "Le petit Tableau")
  • 1936, Antwerpen, Cercle Artistique
  • 1949, Oostende, Cercle interallié
  • 1949, Den Haag, Panorama Mesdag
  • 1985, Oostende, Galerie De Peperbusse (retrospectieve)

Musea

Literatuur

  • N. Hostyn, Beeldend Oostende, Brugge, 1993.

Zie ook