Naar inhoud springen

Baanwielrennen op de Paralympische Zomerspelen 2024 - Achtervolging mannen C2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Baanwielrennen op de Paralympische Zomerspelen 2024
Vélodrome de Saint-Quentin-en-Yvelines
Vélodrome de Saint-Quentin-en-Yvelines
Gehouden in Vlag van Frankrijk Montigny-le-Bretonneux
Jaar 2024
Sport Baanwielrennen
Accommodatie(s) Vélodrome de Saint-Quentin-en-Yvelines
Medailles
Mannen
Goud  Vlag van Frankrijk Alexandre Léauté
Zilver  Vlag van België Ewoud Vromant
Brons  Vlag van Verenigd Koninkrijk Matthew Robertson
Vorige: 2020     Volgende: 2028
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Wielersport op de
Paralympische Zomerspelen 2024
Baanwielrennen
Tijdrit
Bmannenvrouwen
C1-C3mannenvrouwen
C4-C5mannenvrouwen
Achtervolging
Bmannenvrouwen
C1-C3vrouwen
C1mannen
C2mannen
C3mannen
C4mannenvrouwen
C5mannenvrouwen
Team sprint
gemengd

Het onderdeel achtervolging mannen C2 van het baanwielrennen tijdens de Paralympische Zomerspelen 2024 vond plaats in de Vélodrome de Saint-Quentin-en-Yvelines , Frankrijk. Deze klasse is voor de renners die beperkingen hebben aan de benen, armen en/of romp, maar wel in staat zijn een standaardracefiets te gebruiken. De Paralympisch kampioen van 2020 was de Fransman Alexandre Léauté, hij wist in 2024 zijn titel te prolongeren, het zilver was voor de Belg Ewoud Vromant en het brons werd gewonnen door de Brit Matthew Robertson.

Opzet competitie

[bewerken | brontekst bewerken]

De competitie begint met een kwalificatieronde waarin het een onderlinge race tussen de 12 renners omvat; alle 12 renners worden verdeeld in 6 heats (dus 1 heat bestaat uit 2 renners). De twee snelste renners in de kwalificatie kwalificeren zich voor de gouden finale, terwijl de derde en vierde snelste zich kwalificeren voor de de bronzen finale, waar ze tegen elkaar zullen racen. De afstand van dit evenement bedraagt 3 km. Zowel de finales als de kwalificatieronde worden op één dag verreden.

# Heat Renner tijd
1 5 Alexandre Léauté Vlag van Frankrijk FRA 3:24.298 QG, WR
2 4 Ewoud Vromant Vlag van België BEL 3:27.640 QG
3 3 Matthew Robertson Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3:28.373 QB
4 4 Shota Kawamoto Vlag van Japan JPN 3:29.875 QB
5 5 Darren Hicks Vlag van Australië AUS 3:33.098
6 2 Golibbek Mirzoyarov Vlag van Oezbekistan UZB 3:52.446
7 3 Telmo Pinão Vlag van Portugal POR 3:59.150
8 2 Esteban Goddard Vlag van Panama PAN 4:15.860
9 1 Arshad Shaik Vlag van India IND 4:20.949

Gouden finale

[bewerken | brontekst bewerken]
# Renner
Goud Alexandre Léauté Vlag van Frankrijk FRA 3:26.015
Zilver Ewoud Vromant Vlag van België BEL 3:28.062

Bronzen finale

[bewerken | brontekst bewerken]
# Renner tijd
Brons Matthew Robertson Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 3:30.497
4 Shota Kawamoto Vlag van Japan JPN 3:33.488